Ulf Timmermann

lekkoatletyka
Ulf Timmermann
Ilustracja
Ulf Timmermann (1985)
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1962
Berlin Wschodni

Wzrost

194 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
złotoSeul 1988lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
Mistrzostwa świata
srebroHelsinki 1983pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa świata
złotoIndianapolis 1987pchnięcie kulą
złotoBudapeszt 1989pchnięcie kulą
Mistrzostwa Europy
złotoSplit 1990pchnięcie kulą
srebroStuttgart 1986pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa Europy
złotoLiévin 1987pchnięcie kulą
złotoHaga 1989pchnięcie kulą
srebroPireus 1985pchnięcie kulą
srebroGlasgow 1990pchnięcie kulą

Ulf Béla Timmermann (ur. 1 listopada 1962 w Berlinie Wschodnim) – niemiecki lekkoatleta, specjalista pchnięcia kulą, mistrz olimpijski z Seulu.

Kariera

Udo Beyer (z lewej) i Ulf Timmermann

Największe sukcesy odnosił startując w barwach NRD. Rozpoczął karierę zdobywając srebrny medal na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach (za Edwardem Sarulem). Na halowych mistrzostwach Europy w 1985 w Pireusie zajął 2. miejsce (za Remigiusem Machurą z Czechosłowacji). 25 września 1985 ustanowił rekord świata wynikiem 22,62 m odbierając go koledze z reprezentacji Udo Beyerowi (Beyer odzyskał rekord 20 sierpnia 1986).

Został srebrnym medalistą mistrzostw Europy w 1986 w Stuttgarcie za Szwajcarem Wernerem Günthörem. Na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin zdobył złoty medal. Powtórzył to osiągnięcie na halowych mistrzostwach świata w 1987 w Indianapolis. Na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie zajął 5. miejsce.

22 maja 1988 w Chanii jako pierwszy człowiek pchnął kulę na odległość ponad 23 metry uzyskując 23,06 m (do tej pory jest to czwarty wynik w historii oraz rekord Europy)[1]. Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu był chorążym reprezentacji NRD. W konkursie pchnięcia kulą zwyciężył wynikiem 22,47 m ustanawiając rekord olimpijski.

Zwyciężył w 1989 na halowych mistrzostwach Europy w Hadze oraz halowych mistrzostwach świata w Budapeszcie. Na halowych mistrzostwach Europy w 1990 w Glasgow zajął 2. miejsce (za Austriakiem Klausem Bodenmüllerem). Został złotym medalistą mistrzostw Europy w 1990 w Splicie. Na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie, startując już w barwach zjednoczonych Niemiec, zajął 5. miejsce. Wkrótce potem zakończył karierę.

Był mistrzem NRD w latach 1988-1990, a w hali w 1983 oraz w latach 1985-1990. W 1992 był mistrzem Niemiec na otwartym stadionie.

Przypisy

  1. Shot Put - men - senior - outdoor [online], worldathletics.org [dostęp 2021-12-04].

Bibliografia