Tomáš Staněk

lekkoatletyka
Tomáš Staněk
Ilustracja
Tomáš Staněk w 2022 roku
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1991
Praga

Obywatelstwo

Czechy

Wzrost

190 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechy
Mistrzostwa Europy
brązMonachium 2022pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa świata
brązBirmingham 2018pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa Europy
złotoToruń 2021pchnięcie kulą
srebroBelgrad 2017pchnięcie kulą
srebroStambuł 2023pchnięcie kulą
brązGlasgow 2019pchnięcie kulą
brązApeldoorn 2025pchnięcie kulą

Tomáš Staněk (ur. 13 czerwca 1991 w Pradze) – czeski lekkoatleta specjalizujący się w pchnięciu kulą.

Piąty zawodnik podczas młodzieżowych mistrzostw Europy (2013). Rok później na eliminacjach zakończył występy podczas halowych mistrzostw globu oraz czempionatu Starego Kontynentu. W 2015 nie zaliczył żadnej mierzonej próby w mistrzostwach Europy w hali, natomiast na mistrzostwach świata w Pekinie zajął odległe miejsce w eliminacjach i nie awansował do finału. Uczestnik halowych mistrzostw świata w Portland oraz igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016). W 2017 został wicemistrzem Europy w Belgradzie oraz zajął 4. miejsce podczas światowego czempionatu w Londynie. Rok później zdobył brązowy medal halowego czempionatu globu w Glasgow.

Wielokrotny złoty medalista mistrzostw Czech oraz reprezentant kraju na drużynowych mistrzostwach Europy oraz w meczach międzypaństwowych.

Rekordy życiowe: stadion – 22,01 (2 czerwca 2017, Schönebeck oraz 15 sierpnia 2017, Warszawa); hala – 22,17 (6 lutego 2018, Düsseldorf). Oba rekordy są aktualnymi rekordami Czech.

Osiągnięcia

Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2013Młodzieżowe mistrzostwa EuropyFinlandia Tampere5. miejsce19,18
2014Halowe mistrzostwa świataPolska Sopotel. – 12. miejsce20,06
Superliga drużynowych mistrzostw EuropyNiemcy Brunszwik6. miejsce19,52
Mistrzostwa EuropySzwajcaria Zurychel. – 14. miejsce19,61
2015Halowe mistrzostwa EuropyCzechy Pragael. –NM
I liga drużynowych mistrzostw EuropyGrecja Heraklion1. miejsce19,67
Mistrzostwa świata Pekinel. – 19. miejsce19,64
2016Halowe mistrzostwa świataStany Zjednoczone Portland16. miejsce19,46
Igrzyska olimpijskieBrazylia Rio de Janeiroel. – 20. miejsce19,76
2017Halowe mistrzostwa EuropySerbia Belgrad 2. miejsce21,43
Superliga drużynowych mistrzostw EuropyFrancja Lille1. miejsce21,63
Mistrzostwa świataWielka Brytania Londyn4. miejsce21,41
2018Halowe mistrzostwa świataWielka Brytania Birmingham 3. miejsce21,44
Mistrzostwa EuropyNiemcy Berlin4. miejsce21,16
Puchar interkontynentalnyCzechy Ostrawa6. miejsce21,22
2019Halowe mistrzostwa EuropyWielka Brytania Glasgow 3. miejsce21,25
Superliga drużynowych mistrzostw EuropyPolska Bydgoszcz2. miejsce20,65
Mistrzostwa świataKatar Doha10. miejsce20,79
2021Halowe mistrzostwa EuropyPolska Toruń 1. miejsce21,62
I liga drużynowych mistrzostw EuropyRumunia Kluż-Napoka1. miejsce20,79
Igrzyska olimpijskieJaponia Tokioel. – 17. miejsce20,47
2022Halowe mistrzostwa świataSerbia Belgrad14. miejsce19,93
Mistrzostwa EuropyNiemcy Monachium 3. miejsce21,26
2023Halowe mistrzostwa EuropyTurcja Stambułsrebro 2. miejsce21,90
I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[1]Polska Chorzów4. miejsce20,47
Mistrzostwa świataWęgry Budapesztel. – 16. miejsce20,41
2024Halowe mistrzostwa świataWielka Brytania Glasgow11. miejsce20,31
Mistrzostwa EuropyWłochy Rzym5. miejsce20,88
Igrzyska olimpijskieFrancja Paryż10. miejsce20,37
2025Halowe mistrzostwa EuropyHolandia Apeldoornbrąz 3. miejsce20,75

Przypisy

  1. ↑ Zawody były częścią igrzysk europejskich.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.