Mikuláš Konopka
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
193 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Mikuláš Konopka (ur. 23 stycznia 1979 w Rymawskiej Sobocie[1]) – słowacki lekkoatleta specjalizujący się w pchnięciu kulą. Złoty medalista halowych mistrzostw Europy, dwukrotny złoty medalista młodzieżowych mistrzostw Europy, mistrz świata juniorów, wielokrotny uczestnik seniorskich mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich.
Przebieg kariery
W 1996 roku wywalczył 5. miejsce w finale juniorskich mistrzostw świata, jak również zdobył srebrny medal rozgrywanych rok później juniorskich mistrzostw Europy. W 1998 roku w czasie mistrzostw świata juniorów rozgrywanych w Annecy sięgnął po złoty medal w swej specjalności, niedługo po tym sukcesie wziął udział w seniorskich mistrzostwach Europy – swój występ zakończył na 10. miejscu w grupie podczas fazy eliminacyjnej. Uczestniczył w młodzieżowych mistrzostwach Europy w Göteborgu, na których wywalczył złoty medal. Na halowym europejskim czempionacie w Gandawie awansował do finału, który z kolei ukończył na 8. miejscu[2][3].
Podczas igrzysk olimpijskich rozgrywanych w Sydney odpadł w eliminacjach – w tej fazie zmagań osiągnął rezultat 18,99 m, z którym zajął 13. miejsce w grupie i 23. miejsce w gronie wszystkich zgłoszonych do startu lekkoatletów[4].
W 2001 roku obronił wywalczony dwa wcześniej tytuł młodzieżowego mistrza Europy. W tymże roku zadebiutował na mistrzostwach świata seniorów, swój występ zakończył w fazie eliminacji, zajmując 10. miejsce w grupie[2]. W 2002 sięgnął po brązowy medal halowych mistrzostw Europy, który został mu odebrany po tym, jak udowodniono stosowanie przez Słowaka stanozololu – wskutek wykrycia substancji dopingowych w organizmie Konopka został zdyskwalifikowany na dwa lata[5].
Na igrzyskach olimpijskich w Atenach uzyskał w eliminacjach wynik 20,32 m i awansował do finału. W samym finale zaś uzyskał w najlepszej próbie wynik 19,92 m i zajął 10. miejsce (został o pozycję wyżej przesunięty po dyskwalifikacji za doping Jurija Biłonoha)[6][7].
W 2005 roku był finalistą halowych mistrzostw Europy, jak również mistrzostw świata – konkursy te ukończył odpowiednio na 6. i 9. miejscu. W 2007 roku zdobył złoty medal halowego europejskiego czempionatu, w finale tych zmagań osiągnął w najlepszej próbie wynik 21,57 m – tym samym ustanowił nowy rekord Słowacji w pchnięciu kulą[2]. W 2008 roku słowacki lekkoatleta został dożywotnio zdyskwalifikowany, ponownie z powodu stosowania dopingu (w organizmie sportowca wykryto metandienon) – był to pierwszy w historii słowackiej lekkoatletyki przypadek dożywotniej dyskwalifikacji zawodnika[5][8].
Osiągnięcia
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
W latach 1998–2006 zdobył siedem tytułów mistrza kraju, w tym cztery złote medale halowego czempionatu[2].
Rekordy życiowe
Rekord życiowy zawodnika w pchnięciu kulą to 21,57 m i został ustanowiony 3 marca 2007 roku w Birmingham, jest to obowiązujący do dziś rekord Słowacji[2].
Przypisy
- 1 2 Mikuláš Konopka. olympedia.org. [dostęp 2024-07-14]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 Mikuláš KONOPKA | Profile. worldathletics.org. [dostęp 2024-07-14]. (ang.).
- 1 2 Mikulas Konopka. athleticspodium.com. [dostęp 2024-07-14]. (ang.).
- ↑ Athletics. Official Report of the XXVII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2001-07-01. s. 357, 361. [dostęp 2024-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-01)]. (ang.).
- 1 2 Guliar Konopka dostal za doping doživotný dištanc. sportnet.sme.sk, 2008-07-05. [dostęp 2024-07-14]. (słow.).
- ↑ Athletics. Official Report of the XXVIII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2004-08-29. s. 201, 203. [dostęp 2024-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-13)]. (ang.).
- ↑ Shot Put, Men (2004 Summer Olympics). olympedia.org. [dostęp 2024-07-14]. (ang.).
- ↑ Slovakian shot putter banned for life. cbc.ca, 2008-07-05. [dostęp 2024-07-14]. (ang.).
