2 Pułk Artylerii Konnej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Witold Kuczewski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
.svg.png){kind=small}
2 Pułk Artylerii Konnej (2 pak) – oddział artylerii konnej Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.
Na podstawie doświadczeń z wojny polsko–bolszewickiej uznano za korzystne tworzenie dywizji jazdy[1], w skład których wchodzić miały trzy brygady jazdy, każda z nich w składzie dwóch pułków jazdy oraz pułku artylerii konnej. Na podstawie zarządzenia szefa Oddziału I Ministerstwa Spraw Wojskowych z 13 lutego 1921 roku, zarządzono formowanie trzech dowództw pułków artylerii konnej.
Dowództwo 2 pułku artylerii konnej organizowano na bazie baterii zapasowej artylerii konnej nr 2 we Lwowie. Miejscem postoju dowództwa był Lwów. Formowanie rozpoczęto 18 kwietnia 1921 roku. Dowódcą został ppłk Witold Kuczewski[2].
Przyjęcie organizacji jazdy opartej na systemie brygadowym spowodowało bezzasadność istnienia dowództw pułków artylerii konnej. W związku z tym z dniem 10 października 1921 roku pułk został rozwiązany[2].
Struktura organizacyjna
- dowództwo 2 pułku artylerii konnej we Lwowie
- 3 dywizjon artylerii konnej
- 6 dywizjon artylerii konnej
- 8 dywizjon artylerii konnej
- 9 dywizjon artylerii konnej
Przypisy
- ↑ Giętkowski 2001 ↓, s. 66.
- 1 2 Giętkowski 2001 ↓, s. 67.
Bibliografia
- Karol Lucjan Galster: Księga Pamiątkowa Artylerii Polskiej 1914-1939. Londyn: Nakładem Koła Oficerów Artylerii Polskiej na Obczyźnie, 1975.
- Mirosław Giętkowski: Artyleria konna Wojska Polskiego 1918–1939. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-823-X.