3 Żelazna Brygada Artylerii

3 Żelazna Brygada Artylerii
Historia
Państwo

 Ukraińska Republika Ludowa

Sformowanie

1920

Dowódcy
Pierwszy

gen. chor. Wołodymyr Bańkiwski

Ostatni

płk Hryhoryj Czyżewski

Działania zbrojne
Wojna polsko-bolszewicka,
Wojna ukraińsko-sowiecka
Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

3 Żelazna DS

3 Żelazna Brygada Artyleriioddział artylerii Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej.

Formowanie i działania

Rozkazem dowództwa Armii Czynnej nr 73 z 8 maja 1920 wyznaczony został pierwszy dowódca 2 Brygady Artylerii gen. Wołodymyr Bańkiwskij[1].

Rozkazem dowódcy 3 Żelaznej Dywizji Strzelców nr 27 z 9 czerwca zmieniono numer porządkowy na 3, a wchodzące w jej skład 4. i 5 pułk artylerii przemianowano odpowiednio na 7. i 8 kureń artylerii[1]. Nieco później sformowano 9 kureń artylerii. 1 sierpnia brygada posiadała 12 lekkich dział polowych przekazanych Ukraińcom przez Wojsko Polskie.

W październiku Armia URL przeprowadziła mobilizację. W jej wyniku liczebność jej oddziałów znacznie wzrosła[2]. W związku z podpisaniem przez Polskę układu o zawieszeniu broni na froncie przeciwbolszewickim, od 18 października wojska ukraińskie zmuszone były prowadzić działania zbrojne samodzielnie[3].

10 listopada rozpoczęła się ofensywa wojsk bolszewickich. Tego dnia 8 kureń artylerii utracił wszystkie swoje działa i większą część żołnierzy.

Pod koniec listopada 3 Żelazna Brygada Artylerii przeszła na zachodni brzeg Zbrucza, gdzie została rozbrojona przez oddziały polskie i internowana[4].

Struktura organizacyjna

Stan we wrześniu 1920[4]

  • dowództwo i sztab
  • drużyna łączności
  • 7 kureń artylerii
  • 8 kureń artylerii
  • 9 kureń artylerii
  • park artyleryjski

Żołnierze oddziału

Dowództwo jednostki[4]
Stopień, imię i nazwisko Okres pełnienia służby Uwagi
Dowódcy brygady
gen. chor. Wołodymyr Bańkiwskyj 8 V – 14 VI
płk Hryhoryj Czyżewskyj 14 VI – koniec wojny

Przypisy

Bibliografia