An-10
 Antonow An-10 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne – chowane w locie |
| Załoga |
5 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Wycofanie ze służby | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
4 silniki turbośmigłowe Iwczenko AI-20K |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
38,00 m |
| Długość |
34,00 m |
| Wysokość |
9,80 m |
| Powierzchnia nośna |
121,78 m² |
| Masa | |
| Własna |
29 800 kg |
| Startowa |
55 100 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
725 km/h |
| Prędkość przelotowa |
660 km/h |
| Zasięg |
4 000 km (maksymalny) |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 85 – 132 (w zależności od wersji) | |
| Użytkownicy | |
 ZSRR | |
| Rzuty | |
 | |
An-10 (ros. Aн-10) „Ukraina” – radziecki czterosilnikowy turbośmigłowy samolot pasażerski i transportowy.
Historia
An-10 został zaprojektowany z myślą o lotnictwie cywilnym, ale zakładano możliwość wykorzystania wojskowego poprzez wymianę części ogonowej kadłuba. Prototyp nazwany „Ukraina” został oblatany 7 marca 1957 roku. Jednak problemy ze statecznością opóźniły wejście samolotu do służby i pierwsze egzemplarze seryjne trafiły do Aerofłotu w roku 1959.
W 1958 zaprezentowano wersję An-10A, która zabierała na pokład 100 pasażerów. Do zawieszenia produkcji w 1960 zbudowano ogółem 112 egzemplarzy An-10 w różnych wersjach. Samoloty zostały wycofane z użycia po katastrofie An-10 w dniu 18 maja 1972 roku. Samolot rozbił się w wyniku zmęczenia materiału.
Wersje
- An-10 – podstawowa wersja, produkowana od 1959, 85 miejsc pasażerskich
- An-10A – wersja ze 100 miejscami dla pasażerów
- An-10KP – wersja powietrznego stanowiska dowodzenia
- An-10B – wersja ze 132 miejscami dla pasażerów
- An-10AS – wersja transportowa
- An-10W – projekt wersji dla 174 (na odcinku 1600 km) lub 128 (3000 km) pasażerów
- An-10TS – wersja wojskowa
Użytkownicy
Jedyną linią lotniczą, która używała An-10, był Aeroflot.
