An-24
 Samolot An-24 w barwach Sił Powietrznych Ukrainy | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Zakłady Lotnicze Irkut, Zakład Lotniczy Aviant, Ułan Udejski Zakład Lotniczy |
| Konstruktor | |
| Typ |
pasażerski/transportowy |
| Załoga |
3-4 (dwóch pilotów, mechanik, radiooperator) |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji |
1959–1979 |
| Liczba egz. |
1367 (łącznie z chińską wersją Y-7) |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x turbośmigłowe silniki Iwczenko AI-24T |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
29,2 m |
| Długość |
23,53 m |
| Wysokość |
8,32 m |
| Powierzchnia nośna |
75 m² |
| Masa | |
| Własna |
13 300 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
500 km/h |
| Prędkość ekonomiczna |
450 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
 | |
| Rzuty | |
 | |
An-24 (ros. Ан-24) – wąskokadłubowy turbośmigłowy samolot pasażerski zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Olega Antonowa.
Historia
Prototyp oblatano w 1959 roku. Z ponad 1000 wyprodukowanych egzemplarzy ponad 880 pozostaje w użyciu głównie w państwach WNP i Afryce. Samolot zaprojektowano aby zastąpić samoloty Ił-14 o napędzie tłokowym, pracochłonnym w obsłudze. Samolot przystosowano do operowania z lotnisk o słabej infrastrukturze, zarówno jeśli chodzi o nawierzchnie lotniska, jak i o wyposażenie serwisowe. Produkcja odbywała się w zakładach w Kijowie (985 egzemplarzy), Ułan Ude (180 egzemplarzy) i Irkucku (197 egzemplarzy w wersji transportowej). W Chinach samoloty te są produkowane jako Xi’an Y-7.
Wersje
- An-24: Wersja pierwotna z 44 miejscami pasażerskimi.
- An-24B: Wersja 50-osobowa
- An-24T: Wersja towarowa.
- An-24P: Wersja przystosowana do gaszenia pożarów.
- An-24V: 50-miejscowy samolot krótkodystansowy.
- An-24V seria II: wersja 50-miejscowa osobowo-towarowa.
Samoloty An-24 w Polsce
Samoloty tej serii latały w barwach PLL LOT i w Siłach Powietrznych Rzeczypospolitej Polskiej. Samolot tej serii (SP-LTF, należący do PLL LOT) rozbił się 2 kwietnia 1969 na północnym stoku Policy w Paśmie Babiogórskim, na terenie Skawicy, pociągając za sobą śmierć 53 osób (47 pasażerów i 6 członków załogi).
Wcześniej tego samego roku doszło do rozbicia podobnego samolotu (SP-LTE Polskich Linii Lotniczych LOT, nr rejsu 149) podczas lądowania na lotnisku Wrocław-Strachowice. Do serii tej należał również samolot o nr rejestracyjnym SP-LTD Polskich Linii Lotniczych LOT, który rozbił się 2 listopada 1988 około 32 km od lotniska Rzeszów-Jasionka z 23 pasażerami i 6 członkami załogi na pokładzie, w wyniku czego zginęła jedna osoba. Katastrofa ta przyspieszyła wymianę floty PLL LOT na nowsze zachodnie konstrukcje (wiek rozbitego samolotu wynosił 22 lata). Samoloty serii An-24 zostały zastąpione włosko-francuskimi samolotami ATR, początkowo były to ATR-72, zaś w następnych latach mniejsze ATR-42.
Galeria
An-24RV w barwach Polskich Linii Lotniczych LOT
An-24RV linii Cubana de Aviación
An-24B linii Uzbekistan Airways
An-24B linii Air Ukraine
An-24B w malowaniu linii Air Koryo
