Czerń PN
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C28H17N5Na4O14S4 | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
867,68 g/mol | ||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
czarny lub niebieskofioletowy proszek | ||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||
Czerń brylantowa PN (E151) – organiczny związek chemiczny, dwuazowy barwnik spożywczy, który rozpuszczony w wodzie daje granatowo-fioletowe zabarwienie. Znajduje zastosowanie w barwieniu niektórych wyrobów cukierniczych oraz napojów spirytusowych. Jest zakazany w Stanach Zjednoczonych[2].
Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 1-5 mg/kg ciała[1].
Zastosowanie
W przemyśle spożywczym używana do barwienia ciast w proszku z czarną porzeczką, jogurtów (zwłaszcza pitnych), ajerkoniaku, sosu brązowego oraz kawioru.
Zagrożenia
Negatywnie wpływa na nerki. Może wywoływać typowe dla barwników azowych działanie niepożądane[2]. W jelitach, może być przekształcony przez bakterie do prawdopodobnie niebezpiecznych składników[1].
