Czerwień 2G
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C18H13N3Na2O8S2 | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
509,42 g/mol | ||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
czerwony proszek[1] | ||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Czerwień 2G (E128) – organiczny związek chemiczny, czerwony, spożywczy barwnik azowy. Przypuszcza się jego szkodliwość, ponieważ jest metabolizowany m.in. do aniliny, która jest znanym związkiem o właściwościach rakotwórczych i niekorzystnie wpływających na hemoglobinę. Barwnik ten jest w niektórych krajach zakazany i wycofywany z użycia w przemyśle spożywczym[2].
Zastosowanie
Stosowana do barwienia wyrobów z gotowanego mięsa, kotletów mielonych i kiełbas.
Zagrożenia
Może powodować typowe dla barwników azowych działania niepożądane oraz chroniczną pokrzywkę i obrzęk naczynioruchowy.
Czerwień 2G według niektórych źródeł może wywoływać anemię oraz być czynnikiem mutagennym[3]. W Tabeli dodatków i składników chemicznych Billa Stathama wskazana jest jako czynnik rakotwórczy[2], jednak według IARC związek ten nie jest prawdopodobnym, możliwym ani potwierdzonym czynnikiem rakotwórczym dla ludzi[1].
Przypisy
- 1 2 Red 2G (nr 40462) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- 1 2 Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006. ISBN 978-83-7243-529-3.
- ↑ Food-Info.net: E128: Czerwień 2G. [dostęp 2010-09-10]. (pol.).
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
