FIS Sommer Ladies Tournee 2004

Za organizację pierwszego konkursu, który odbył się w Bischofshofen, odpowiedzialny był miejscowy klub SC Bischofshofen^[1]. Kolejny konkurs, który przeprowadzono w Klingenthal, odbył się dzięki klubowi narciarskiemu VSC Klingenthal^[2]. Organizatorem trzeciego z konkursów, który odbył się w Pöhli, był klub narciarski SV Fortuna Pöhla e.V^[3]. Organizatorem przedostatniego i ostatniego z konkursów, które odbyły się w Meinerzhagen, był lokalny klub narciarski Ski-Klub Meinerzhagen 1911 e.V^[4].

Do 1998 roku Międzynarodowa Federacja Narciarska nie organizowała żadnych konkursów kobiecych^[5]. Zdarzało się jednak, że skoczkinie startowały w roli przedskoczków w zawodach mężczyzn lub występowały jako zawodniczki, ale nie były klasyfikowane^[6][7]. W styczniu 1998 w Sankt Moritz odbyły się nieoficjalne mistrzostwa świata juniorek, które są uznawane za pierwsze międzynarodowe zawody kobiece^[8]. W marcu tego samego roku odbyły się natomiast pierwsze seniorskie zawody kobiet pod egidą Międzynarodowej Federacji Narciarskiej – dwa konkursy Pucharu Kontynentalnego w Schönwaldzie^[9][5]. W kolejnym sezonie po raz pierwszy zorganizowano FIS Ladies Grand Tournee, będący pierwszym międzynarodowym cyklem zawodów kobiet, rozgrywanym przez Międzynarodową Federację Narciarską^[10].

Spośród zawodniczek startujących w FIS Sommer Ladies Tournee w 2004 roku, trzydzieści siedem brało udział w poprzedniej – trzeciej edycji turnieju. Wśród zawodniczek sklasyfikowanych w pierwszej dwudziestce poprzedniej edycji, na stracie zabrakło Japonek: trzeciej Ayumi Watase i czwartej Izumi Yamady, Austriaczek: piątej Magdaleny Kubli i piętnastej Kerstin Mörtl oraz szóstej Niemki Ulrike Gräßler i trzynastej Francuzki Amélie Andre. Zwyciężczynią FIS Sommer Ladies Tournee 2003 była Anette Sagen przed Henriette Smeby i Ayumi Watase^[11].

Przed turniejem zostały rozegrane dwa pierwsze konkursy Pucharu Kontynentalnego w Park City, obydwa wygrała Daniela Iraschko, która była liderką klasyfikacji generalnej cyklu z przewagą 40 punktów nad Anette Sagen i 100 nad Line Jahr. W poprzednich edycjach turnieju dwukrotnie zwyciężała Daniela Iraschko (2001^[12], 2002^[13]), a raz wygrała Norweżka Anette Sagen (2003^[11]). Dwukrotnie (2001^[12] i 2002^[13]) na drugim stopniu podium stawała Austriaczka Eva Ganster, i Ayumi Watase – trzecia w 2001^[12] i 2003^[11] roku.

W okresie zimowym organizowany był turniej FIS Ladies Grand Prix rozgrywany według tych samych zasad co FSLT. Trzykrotnie zwyciężała Daniela Iraschko (2000^[14], 2001^[15], 2002^[16]), Eva Ganster czterokrotnie stawała na podium (2000^[14], 2001^[15], 2003^[17], 2004^[18]). Anette Sagen w 2002^[16] roku była druga, a w przedostatniej^[17] i ostatniej^[18] edycji została sklasyfikowana na pierwszej pozycji. W ostatnich dwóch edycjach na podium stawała także Lindsey Van, trzecia w 2003^[17] roku i druga w 2004^[18].

Od sierpnia 2003 roku do lutego 2004 roku rozegrano także cykl zawodów Alpen Cup, podobnie jak w poprzednich edycjach (2001/2002^[19], 2002/2003^[20]) zwyciężyła Daniela Iraschko, przed Moniką Pogladič i trzecią Evą Ganster^[21].

Klasyfikacja Pucharu Kontynentalnego przed rozpoczęciem turnieju

Poniżej znajduje się klasyfikacja Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich przed rozpoczęciem FIS Sommer Ladies Tournee 2004, czyli po przeprowadzeniu dwóch konkursów indywidualnych.

Klasyfikacja generalna PK przed FIS Sommer Ladies Tournee[22]
Miejsce	Zawodniczka	Reprezentacja	Punkty	Strata do liderki
1.	Iraschko, DanielaDaniela Iraschko	Austria	200	–
2.	Sagen, AnetteAnette Sagen	Norwegia	160	40
3.	Jahr, LineLine Jahr	Norwegia	100	100
4.	Pogladič, MonikaMonika Pogladič	Słowenia	96	104
5.	Van, LindseyLindsey Van	Stany Zjednoczone	95	105
6.	Smeby, HenrietteHenriette Smeby	Norwegia	80	120
7.	Jerome, JessicaJessica Jerome	Stany Zjednoczone	60	140
8.	Gräßler, UlrikeUlrike Gräßler	Niemcy	58	142
	Seifriedsberger, JacquelineJacqueline Seifriedsberger	Austria	58	142
	Johnson, AlissaAlissa Johnson	Stany Zjednoczone	58	142
11.	Willis, KatieKatie Willis	Kanada	50	150
12.	Demetz, LisaLisa Demetz	Włochy	48	152
13.	Seyfarth, JulianeJuliane Seyfarth	Niemcy	42	158
14.	Prucker, ValentineValentine Prucker	Włochy	34	166
	Keck, KarlaKarla Keck	Stany Zjednoczone	34	166
16.	Tanaka, AtsukoAtsuko Tanaka	Kanada	33	167
17.	Ellis, BrennaBrenna Ellis	Stany Zjednoczone	31	169
18.	Vtič, MajaMaja Vtič	Słowenia	27	173
19.	Mohr, JennaJenna Mohr	Niemcy	24	176
20.	Hughes, AbbyAbby Hughes	Stany Zjednoczone	22	178
	Stuffer, BarbaraBarbara Stuffer	Włochy	22	178
22.	Lynch, ZoyaZoya Lynch	Kanada	19	181
23.	Lyons, TaylorTaylor Lyons	Stany Zjednoczone	18	182
24.	Ardovino, AveryAvery Ardovino	Stany Zjednoczone	17	183
25.	Rand, JanneJanne Rand	Stany Zjednoczone	14	186
26.	Rhoads, BrittanyBrittany Rhoads	Stany Zjednoczone	6	194

Pierwszy z konkursów przeprowadzony w ramach FIS Sommer Ladies Tournee 2004 odbył się na obiekcie średnim w Bischofshofen. Wystartowały w nim czterdzieści cztery zawodniczki. W pierwszej serii dwudziestu zawodniczkom udało się uzyskać odległość równą co najmniej punktowi konstrukcyjnemu, umieszczonemu na 65. metrze. Najdalej skoczyły Monika Pogladič i Eva Ganster (72,5 m), jednocześnie oba te skoki okazały się najdłuższymi w całym konkursie. Drugą odległość serii uzyskała Anette Sagen (72,0 m). Metr gorszy rezultat uzyskała Austriaczka Daniela Iraschko, ale dzięki najlepszym notom za styl została liderką po pierwszej serii. Powyżej 70. metra skoczyła również Tanja Drage.

W serii finałowej dziesięć skoczkiń osiągnęło odległość powyżej punktu konstrukcyjnego. Najdalej w drugiej serii lądowały Anette Sagen, Daniela Iraschko i Lindsey Van, które uzyskały 69 metrów. Podobnie jak w pierwszej serii również Monika Pogladič (68,0 m), Line Jahr (68,0 m), Eva Ganster (67,5 m), Tanja Drage (67,0 m), Abby Hughes (66,5 m), Alissa Johnson (66,5 m), Katie Willis (66,5 m) uzyskały odległości powyżej 65 m. Zwyciężczynią konkursu została Iraschko, z przewagą 2,1 punktu nad Sagen i 3,3 nad Pogladič^[31].

Dwa dni po rozpoczynającym FIS Sommer Ladies Tournee 2004 konkursie w Bischofshofen przeprowadzone zostały drugie indywidualne zawody, tym razem na Vogtlandschanze (K-80). W pierwszej serii cztery zawodniczki uzyskały odległość równą lub powyżej punktu konstrukcyjnego. Najdalej skoczyła Amerykanka Lindsey Van, która uzyskała 82 metry, co było wynikiem o cztery metry krótszym niż rekord skoczni. Daniela Iraschko i Eva Ganster uzyskały drugą odległość pierwszej serii (81,5 m), jednak pierwsza z Austriaczek zaliczyła upadek, przez co otrzymała słabsze noty za styl. Po pierwszej serii Ganster dzięki lepszym notom za styl klasyfikowała się na pierwszym miejscu z przewagą 2 punktów nad Van. Trzecia po skoku na odległość 80 metrów, z 6,5 punktową stratą do Austriaczki, była Line Jahr.

W serii finałowej tylko Lindsey Van (80,0 m) udało się uzyskać odległość równą punktowi konstrukcyjnemu. Daniela Iraschko uzyskała drugą odległość drugiej serii, dzięki czemu ósma po pierwszej serii Austriaczka awansowała na piąte miejsce w klasyfikacji łącznej konkursu. Prowadząca po pierwszej serii Eva Ganster, wobec słabszego skoku od Amerykanki (78,5 m), spadła na drugie miejsce w klasyfikacji łącznej konkursu. Piąta po pierwszej serii Anette Sagen uzyskała czwartą notę drugiej serii po skoku o podobnej długości co Ganster, co pozwoliło jej na awans na najniższy stopień podium drugiego konkursu FSLT. Wygrała Van z przewagą 2 punktów nad Ganster i 15,5 nad Sagen.

Podczas pierwszej serii trzy zawodniczki nie ustały swoich skoków, a były to: Austriaczka Daniela Iraschko, Kanadyjka Katie Willis i Norweżka Henriette Smeby.

Ze startu zrezygnowały: Węgierka Borbála Markovics, Austriaczka Verena Pock oraz Słowenki Manja Pograjc i Katja Požun^[36].

Zawodniczki w pierwszej i drugiej serii skakały z szesnastej belki startowej. Podczas zawodów było bezchmurnie, temperatura powietrza w czasie pierwszej kolejki skoków wynosiła 27,0 °C, a w czasie drugiej 24,0 °C^[32].

Dwa dni po konkursie w Klingenthal przeprowadzony został trzeci indywidualny konkurs FSLT, na Pöhlbachschanze (K-60) w Pöhli. Wystartowały w nim czterdzieści cztery zawodniczki. W pierwszej serii dwóm skoczkiniom udało się uzyskać odległość równą lub powyżej punktu konstrukcyjnego. Były to Austriaczki Eva Ganster (61,0 m) i Daniela Iraschko (60,0 m). Lepsze noty za styl uzyskała Ganster, dzięki czemu uplasowała się na pierwszym miejscu po pierwszej serii, tuż za nią była jej rodaczka. Trzecią odległość serii uzyskała Line Jahr (59,0 m). Po pierwszej serii, plasująca się na trzecim miejscu Norweżka, miała 1,6 punktu straty do Iraschko i 5,3 punktu do Ganster.

W drugiej serii dziewiętnaście skoczkiń osiągnęło odległość co najmniej 55-metrową, natomiast trzy oddały skok co najmniej 60-metrowy. Pierwszą, która tego dokonała, była szósta po pierwszej turze skoków Tanja Drage, która wylądowała dokładnie na punkcie konstrukcyjnym, a pół metra dalej skoczyła jej rodaczka Iraschko. Rezultat ten został poprawiony przez Evę Ganster, która poprawiła jeszcze uzyskaną w pierwszej serii najdłuższą odległość, lądując na 62. metrze, dzięki czemu wygrała konkurs z przewagą 10,5 punktu nad Iraschko oraz wyprzedziła w klasyfikacji generalnej turnieju Amerykankę Van, która w Pöhli była trzecia.

W drugiej serii została zdyskwalifikowana Francuzka Virginie Reynaud^[33].