Język sentani

Phuyakha Afaeu
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

30 tys. (1996)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-3 set
IETF set
Glottolog nucl1632
Ethnologue set
WALS snt
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język sentani, także buyaka – język papuaski używany w rejonie jeziora Sentani w prowincji Papua w Indonezji. Według danych z 1996 r. posługuje się nim 30 tys. osób[1]. Wraz z nafri, tanah merah (tabla) i demta tworzy niewielką rodzinę języków sentani[2][3].

Dzieli się na trzy dialekty, uzależnione od lokalizacji geograficznej: wschodni, zachodni, centralny[4][5]. Różnice między nimi dotyczą cech dźwiękowych i części leksyki[6]. Sami użytkownicy podkreślają odrębność poszczególnych odmian[7]. Sentani charakteryzuje się złożoną morfologią czasownika[8][9].

Ethnologue (wyd. 22, 2019) podaje, że jest używany przez większą część społeczności, w różnych sferach życia[1]. Niemniej odnotowano, że znajduje się pod presją malajskiego papuaskiego, który jest powszechnym środkiem komunikacji. Z doniesień wynika, że dialekt wschodni w znacznej mierze zanikł (zapewne przyczyniła się do tego bliskość miasta Jayapury)[10]. W użyciu jest również język indonezyjski[1].

Nie jest znane tradycyjne określenie na ten język i grupę etniczną[11][12]. Ludność posługująca się sentani bywa nazywana „Buyaka”[13] bądź „Sentani”[14]. Lokalne nazwy języka to phuyakha afaeu[4] (pu jaka afǽw) i həndani afæw[7].

Pierwsze dane nt. gramatyki sentani ukazały się w latach 50. XX w.[15] W 1965 r. opublikowano obszerniejsze opracowanie gramatyczne, wraz ze zbiorem tekstów i listą słownictwa (Grammar of the Sentani Language)[16]. Powstały także słowniki (Kamus Sentani-Indonesia-Inggris, 1993[17]; Kamus bahasa Indonesia-Sentani, 1999[18]; Kamus dwibahasa bahasa Sentani-bahasa Indonesia, 2021, z wydaniem internetowym[19][20]). W piśmiennictwie stosuje się alfabet łaciński[1].

Języki sentani zostały połączone z językami wschodniej Ptasiej Głowy (East Bird’s Head) oraz językami burmeso i tause, w ramach rozszerzonej rodziny języków zachodniopapuaskich (Ross 2005)[21]. Wcześniej (1969) C.L. Voorhoeve postulował ich pokrewieństwo z językami asmat, a zarazem przynależność do języków transnowogwinejskich[2][22].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Sentani, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. 1 2 Foley 2018 ↓, s. 438.
  3. ↑ Cowan 1965 ↓, s. 2.
  4. 1 2 Fatubun, Karompis i Paidi 2000 ↓, s. 9.
  5. ↑ Mehue, Hartzler i Hartzler 1993 ↓, s. ii.
  6. ↑ Fautngil, Tokayo i Rumbrawer 1999 ↓, s. v.
  7. 1 2 Mayer 2021 ↓, s. 7.
  8. ↑ Mehue, Hartzler i Hartzler 1993 ↓, s. iv.
  9. ↑ Mayer 2021 ↓, s. 74.
  10. ↑ Mayer 2021 ↓, s. 8.
  11. ↑ Mayer 2021 ↓, s. 6–7.
  12. ↑ Cowan 1965 ↓, przyp. 1, s. 1.
  13. ↑ William Bright (red.), International Encyclopedia of Linguistics: Morp-Slav, t. 3, New York: Oxford University Press, 1992, s. 418, ISBN 978-0-19-505196-4, OCLC 23142584 [dostęp 2022-08-02] (ang.).
  14. ↑ Zulyani Hidayah, Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia, wyd. 2, Jakarta: Yayasan Pustaka Obor Indonesia, 2015, s. 347–348, ISBN 978-979-461-929-2, OCLC 913647590 [dostęp 2022-08-02] (indonez.).
  15. ↑ Cowan 1965 ↓, s. 1.
  16. ↑ Cowan 1965 ↓.
  17. ↑ Mehue, Hartzler i Hartzler 1993 ↓.
  18. ↑ Fautngil, Tokayo i Rumbrawer 1999 ↓.
  19. ↑ Profil tentang Kamus Sentani. [w:] Kamus Bahasa Sentani [on-line]. Balai Bahasa Provinsi Papua, Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2023-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-09)]. (indonez.).
  20. ↑ Sitti Mariati, Siti Masitha Iribaram, Neni Sihombing, Kamus dwibahasa bahasa Sentani-bahasa Indonesia, Jayapura: Balai Bahasa Provinsi Papua, Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan, 2021 (indonez.).
  21. ↑ Ross 2005 ↓, s. 30.
  22. ↑ Clemens L. Voorhoeve, Some notes on the linguistic relations between the Sentani and Asmat languages of New Guinea, „Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde”, 125 (4), 1969, s. 466–486, DOI: 10.1163/22134379-90002833, ISSN 0006-2294, OCLC 5672372709, JSTOR: 27861069 (ang.).

Bibliografia

  • Hendrik Karel Jan Cowan, Grammar of the Sentani Language, ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff, 1965 (Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 47), DOI: 10.26530/OAPEN_613441, ISBN 978-90-04-28611-5 [dostęp 2022-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-04] (ang.).
  • Reimundus Fatubun, Helena Karompis, Jacobus Paidi, Struktur sastra lisan Sentani: prosa, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan Nasional, 2000, ISBN 979-459-022-3, OCLC 45024863 [dostęp 2023-09-09] (indonez.).
  • Christ Fautngil, Clasin F. Tokayo, Frans Rumbrawer, Kamus bahasa Indonesia-Sentani: A–K, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1999, ISBN 979-459-969-7, OCLC 772541594 [dostęp 2023-09-09] (indonez.).
  • William A. Foley, The languages of Northwest New Guinea, [w:] Bill Palmer (red.), The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide, Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018 (The World of Linguistics 4), s. 433–568, DOI: 10.1515/9783110295252-004, ISBN 978-3-11-029525-2, ISBN 978-3-11-028642-7, OCLC 1041880153 [dostęp 2022-11-26] (ang.).
  • Clemens J. Mayer, A grammar sketch of Sentani, Leiden University, 2021 [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  • Chris Mehue, Margaret Hartzler, Dwight Hartzler, Kamus Sentani-Indonesia-Inggris, Jayapura: Summer Institute of Linguistics, 1993 [dostęp 2023-09-09] (indonez. • ang.).
  • Malcolm Ross, Pronouns as a preliminary diagnostic for grouping Papuan languages, [w:] Andrew Pawley i inni red., Papuan pasts: cultural, linguistic and biological histories of Papuan-speaking peoples, Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2005 (Pacific Linguistics 572), s. 15–66, ISBN 978-0-85883-562-7, OCLC 67292782 [dostęp 2022-09-20] (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Kamus Bahasa Sentani. Balai Bahasa Provinsi Papua, Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2023-09-09]. (indonez.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.