John Tate (matematyk)

John Tate

Państwo działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	13 marca 1925 Minneapolis
Data i miejsce śmierci	16 października 2019 Lexington
Specjalność: matematyka
Alma Mater	Uniwersytet Harvarda
Doktorat	1950 Uniwersytet w Princeton
Praca naukowo-dydaktyczna
Uczelnia	Uniwersytet w Princeton, Uniwersytet Columbia, Uniwersytet Harvarda, Uniwersytet Teksański w Austin
Nagrody
Nagroda Cole’a (1956) Nagroda Steele’a (1995) Nagroda Wolfa (2003) Nagroda Abela (2010)

John Torrence Tate (ur. 13 marca 1925 w Minneapolis, zm. 16 października 2019 w Lexington)^[1] – amerykański matematyk, profesor Uniwersytetu Harvarda i Uniwersytetu Teksańskiego w Austin. Laureat m.in. Nagrody Wolfa (2003) i Nagrody Abela (2010).

W 1946 ukończył studia licencjackie na Uniwersytecie Harvarda, a w 1950 studia doktoranckie na Uniwersytecie w Princeton (studiował pod kierunkiem Emila Artina). Później do 1953 wykładał na Uniwersytecie w Princeton, następnie przez rok był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Columbia, a od 1954 wykładał na Harvardzie. W latach 50. został jednym z nielicznych niefrancuskich matematyków w grupie Nicolas Bourbaki, od 1990 do przejścia na emeryturę w 2009 był profesorem Uniwersytetu Teksańskiego w Austin^[1]. Zajmował się teorią liczb i geometrią algebraiczną. Jego imieniem nazwano wiele pojęć używanych w tych dziedzinach. Jednym z jego zainteresowań naukowych były krzywe eliptyczne.

W 1956 otrzymał Nagrodę Cole’a, w 1995 Nagrodę Steele’a, w 2003 Nagrodę Wolfa, a w 2010 Nagrodę Abela za wybitne osiągnięcia w dziedzinie teorii liczb^[1].

• John Tate, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-10-22]  (ang.).
• John Tate (ang.) [dostęp 2019-10-22]
• John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: John Tate (matematyk) w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)