Robert Langlands

Robert Langlands

Pełne imię i nazwisko	Robert Phelan Langlands
Data i miejsce urodzenia	6 października 1936 New Westminster
Zawód, zajęcie	matematyk
Narodowość	kanadyjska
Alma Mater	Uniwersytet Kolumbii Brytyjskiej
Uczelnia	Uniwersytet Princeton, Uniwersytet Yale

Robert Phelan Langlands (ur. 6 października 1936 w New Westminster^[1]) – kanadyjski matematyk pracujący w Stanach Zjednoczonych, profesor Institute for Advanced Study (IAS) w Princeton i Uniwersytetu Yale. Laureat licznych nagród naukowych, w tym Nagrody Abela (2018), uchodzącej za jedną z najbardziej prestiżowych w matematyce. Langlands zajmował się między innymi teorią grup Liego i jej związkami z innymi obszarami matematyki.

Studia podjął w wieku 16 lat^[2]. W 1957 otrzymał bakalaureat, w 1958 roku ukończył studia magisterskie na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej^[3], a w 1960 obronił na Uniwersytet Princeton|Uniwersytecie Yale]] pracę doktorską Semi-groups and representations of Lie groups („Półgrupy i reprezentacje grup Liego”). W latach 1960–1967 pracował na Uniwersytecie Princeton (z tym, że w latach 1964–1965 przebywał na stypendium na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley). W latach 1967–1972 był zatrudniony jako profesor Uniwersytetu Yale (przy czym w latach 1967–1968 pracował w Orta Doğu Teknik Üniversitesi w Ankarze). Od 1972 roku do przejścia na emeryturę (w 2007 roku) był pracownikiem Institute for Advanced Study w Princeton^[1][3].

W 1967 roku przedstawił w liście do Andrégo Weila hipotezy (nazwane jego nazwiskiem, tzw. Langlands conjectures) dotyczące powiązań pomiędzy teorią liczb, formami automorficznymi w rozumieniu analizy harmonicznej i teorią reprezentacji. Przypuszczenia te stały się punktem wyjścia do badań nad szerszą gamą zagadnień znanych jako program Laglandsa^[3].

• 1972: Royal Society of Canada,
• 1981: Royal Society,
• 2015: London Mathematical Society – członek honorowy^[3].