Kevin Krawietz
_(51376395558).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 stycznia 1992 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2010 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Lukas Wolff |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
211 (17 grudnia 2018) |
| Australian Open |
1Q (2019) |
| Roland Garros |
1Q (2019) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
11 |
| Najwyżej w rankingu |
5 (10 lutego 2025) |
| Australian Open |
SF (2025) |
| Roland Garros |
W (2019, 2020) |
| Wimbledon |
SF (2023) |
| US Open |
F (2024) |
| Gra mieszana | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Australian Open |
QF (2024, 2025) |
| Roland Garros |
SF (2022) |
| Wimbledon |
SF (2021) |
| US Open |
2R (2022, 2023) |
| Strona internetowa | |
Kevin Krawietz (ur. 24 stycznia 1992 w Coburgu) – niemiecki tenisista, zwycięzca French Open 2019 i 2020 w grze podwójnej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Tokio (2020) i Paryża (2024).
Kariera tenisowa
Startując w gronie juniorów, Krawietz wygrał Wimbledon 2009 w grze podwójnej chłopców wspólnie z Pierre’em-Huguesem Herbertem. Razem z Dominikiem Schulzem został finalistą Australian Open 2010 w tej samej konkurencji.
Karierę zawodową Niemiec rozpoczął w 2010 roku. Podczas Wimbledonu 2017 zadebiutował w Wielkim Szlemie w turnieju deblowym mężczyzn. Partnerował mu Igor Zelenay i najpierw przeszli przez eliminacje. Para Krawietz–Zelenay odpadła w pierwszej rundzie pokonana przez Olivera Maracha i Mate Pavicia.
Wspólnie z Andreasem Miesem w 2019 roku wygrali French Open. W trzeciej rundzie wyeliminowali Olivera Maracha i Mate Pavicia, natomiast w finale Jérémy’ego Chardy’ego i Fabrice’a Martina 6:2, 7:6(3). W 2020 roku niemieccy tenisiści obronili trofeum, w finale pokonując Mate Pavicia i Bruna Soaresa wynikiem 6:3, 7:5.
Jest zwycięzcą jedenastu turniejów o randze ATP Tour w grze podwójnej z dwudziestu jeden rozegranych finałów.
Od roku 2019 reprezentant Niemiec w Pucharze Davisa.
Olimpijczyk z Tokio (2020) i Paryża (2024). W Tokio awansował do drugiej rundy debla i ćwierćfinału miksta, natomiast w Paryżu doszedł do ćwierćfinału debla.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 211. miejscu (17 grudnia 2018), a w klasyfikacji gry podwójnej na 5. pozycji (10 lutego 2025).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (11–10)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 17 lutego 2019 | Nowy Jork | Twarda (hala) |  Andreas Mies |
 Santiago González Aisam-ul-Haq Qureshi |
6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 2. | 8 czerwca 2019 | French Open, Paryż | Ceglana | Andreas Mies |
 Jérémy Chardy Fabrice Martin |
6:2, 7:6(3) |
| Zwycięzca | 3. | 20 października 2019 | Antwerpia | Twarda (hala) | Andreas Mies |
 Rajeev Ram.svg.png){kind=small} Joe Salisbury |
7:6(1), 6:3 |
| Zwycięzca | 4. | 10 października 2020 | French Open, Paryż | Ceglana | Andreas Mies |
 Mate Pavić Bruno Soares |
6:3, 7:5 |
| Finalista | 1. | 25 października 2020 | Kolonia | Twarda (hala) | Andreas Mies |
 Raven Klaasen Ben McLachlan |
2:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 7 marca 2021 | Rotterdam | Twarda (hala) |  Horia Tecău |
Nikola Mektić Mate Pavić |
6:7(7), 2:6 |
| Finalista | 3. | 25 kwietnia 2021 | Barcelona | Ceglana | Horia Tecău |
 Juan Sebastián Cabal Robert Farah |
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 5. | 2 maja 2021 | Monachium | Ceglana |  Wesley Koolhof |
.svg.png){kind=small} Sander Gillé Joran Vliegen |
4:6, 6:4, 10–5 |
| Zwycięzca | 6. | 20 czerwca 2021 | Halle | Trawiasta | Horia Tecău |
.svg.png){kind=small} Félix Auger-Aliassime Hubert Hurkacz |
7:6(4), 6:4 |
| Finalista | 4. | 18 lipca 2021 | Hamburg | Ceglana | Horia Tecău |
Tim Pütz Michael Venus |
3:6, 7:6(3), 8–10 |
| Zwycięzca | 7. | 24 kwietnia 2022 | Barcelona | Ceglana | Andreas Mies |
Wesley Koolhof Neal Skupski |
6:7(3), 7:6(5), 10–6 |
| Zwycięzca | 8. | 1 maja 2022 | Monachium | Ceglana | Andreas Mies |
Rafael Matos David Vega Hernández |
4:6, 6:4, 10–7 |
| Finalista | 5. | 23 kwietnia 2023 | Monachium | Ceglana | Tim Pütz |
 Alexander Erler Lucas Miedler |
3:6, 4:6 |
| Finalista | 6. | 18 czerwca 2023 | Stuttgart | Trawiasta | Tim Pütz |
Nikola Mektić Mate Pavić |
6:7(2), 3:6 |
| Zwycięzca | 9. | 30 lipca 2023 | Hamburg | Ceglana | Tim Pütz |
Sander Gillé Joran Vliegen |
7:6(4), 6:3 |
| Finalista | 7. | 7 stycznia 2024 | Brisbane | Twarda | Tim Pütz |
Lloyd Glasspool Jean-Julien Rojer |
6:7(3), 7:5, 10–12 |
| Finalista | 8. | 23 czerwca 2024 | Halle | Trawiasta | Tim Pütz |
 Simone Bolelli Andrea Vavassori |
6:7(3), 6:7(5) |
| Zwycięzca | 10. | 21 lipca 2024 | Hamburg | Ceglana | Tim Pütz |
Fabien Reboul Édouard Roger-Vasselin |
7:6(8), 6:2 |
| Finalista | 9. | 23 czerwca 2024 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Tim Pütz |
 Max Purcell Jordan Thompson |
4:6, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 11. | 17 listopada 2024 | Turyn | Twarda (hala) | Tim Pütz |
 Marcelo Arévalo Mate Pavić |
7:6(5), 7:6(6) |
| Finalista | 10. | 11 stycznia 2025 | Adelaide | Twarda | Tim Pütz |
Simone Bolelli Andrea Vavassori |
6:4, 6:7(4), 9–11 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-08-05] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-08-05] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-08-05] (ang.).