Martin-Baker Tankbuster
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor |
James Martin |
| Typ | |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc |
1760 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
14,63 m |
| Długość |
12,45 m |
| Powierzchnia nośna |
43,72 m² |
| Masa | |
| Startowa |
5443 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
434 km/h |
| Prędkość minimalna |
122 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
11,4 m/s |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x Armata 6-funtowa kalibru 57 mm | |
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania | |
Martin-Baker Tankbuster – niezrealizowany projekt brytyjskiego samolotu szturmowego, przeznaczonego do zwalczania czołgów, wytwórni Martin-Baker.
Historia
Na początku 1942 roku James Martin, współzałożyciel wytwórni Martin-Baker, opracował z własnej inicjatywy projekt samolotu szturmowego, przeznaczonego w pierwszej kolejności do zwalczania czołgów. Miała być to maszyna w układzie dwubelkowym, wolnonośny dolnopłat o przetestowanej już w poprzednich projektach konstrukcji kratownicowej. Maszyna miała posiadać proste skrzydła o prostokątnym obrysie, gondolę kadłubową i dwie belki kadłubowe z rozpiętym pomiędzy nimi usterzeniem. Gondola kadłubowa miała mieścić kabinę pilota, z wejściem do niej znajdującym się na spodzie kadłuba, a w tylnej części miał znajdować się silnik napędzający śmigło pchające o średnicy 3,2 m. Planowano wykorzystać 12-cylindrowy widlasty silnik tłokowy o układzie V12 Rolls-Royce Griffon II o mocy 1760 KM. Aby zmaksymalizować przeżywalność samolotu nad polem bitwy, w kadłubie obok kabiny pilota i silnika miały znajdować się również zbiorniki paliwa i oleju, chłodnica cieczy oraz oleju, a wszystko miało być osłonięte pancernymi płytami o grubości 12,7 mm oraz całkowitej masie 2223 kg. Głównym uzbrojeniem przeznaczonym do zwalczania czołgów miała być sześciofuntowa armata przeciwpancerna kalibru 57 mm znajdująca się w nosie gondoli kadłubowej z zapasem 30 nabojów. Samolot miał posiadać stałe podwozie z przednim podparciem. Golenie podwozia zamierzano obudować owiewkami. Wstępny projekt został zaprezentowany Ministerstwu Lotniczemu (Air Ministry), ale nie zyskał jego uznania i nie był dalej rozwijany.
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Leszek A. Wieliczko, Myśliwce Martin-Baker, „Lotnictwo”, nr 9 (2016), s. 78-87, ISSN 1732-5323.
