Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Kobiet 2018

Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Kobiet 2018

2018 EHF European Women's Handball Championship

2016 2020
Dyscyplina	piłka ręczna
Organizator	EHF
Szczegóły turnieju
Gospodarz	Francja
Otwarcie	29 listopada 2018
Zamknięcie (finał)	16 grudnia 2018
Liczba drużyn	16
Liczba hal	5 (w 5 miastach)
I miejsce	Francja
II miejsce	Rosja
III miejsce	Holandia
Statystyki turnieju
Liczba meczów	47
Liczba bramek	2504 (53,28 na mecz)
Oglądalność	197 980 (4212 na mecz)
Król strzelców	Katarina Krpež Slezak (50 )
Najlepszy zawodnik (MVP)	Anna Wiachiriewa
Strona internetowa

Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Kobiet 2018 – trzynaste mistrzostwa Europy w piłce ręcznej kobiet, oficjalny międzynarodowy turniej piłki ręcznej o randze mistrzostw kontynentu organizowany przez EHF, mający na celu wyłonienie najlepszej żeńskiej reprezentacji narodowej w Europie. Odbył się we Francji w terminie od 29 listopada do 16 grudnia 2018 roku. W turnieju wystąpiło szesnaście zespołów, automatycznie do mistrzostw zakwalifikowała się reprezentacja Francji jako gospodarz imprezy. O pozostałe miejsca toczyły się eliminacje od czerwca 2017 do czerwca 2018 roku. Turniej służył jako jedna z kwalifikacji do Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020 oraz Mistrzostw Świata 2019.

W czerwcu 2016 roku przedstawiono logo zawodów^[1], pół roku później kolejne elementy wizualizacji^[2], maskotkami zawodów były zaś – podobnie jak podczas męskich MŚ 2017 – niedźwiedź Rok i łasica Koolette^[3]. Na początku lipca 2017 roku wraz z opublikowaniem harmonogramu mistrzostw skorygowano datę ich rozpoczęcia^[4][5], nieznaczne jego zmiany wprowadzano też w późniejszych terminach^[6][7][8]. Oficjalną turniejową piłkę przedstawiono pod koniec listopada 2017 roku^[9]. Transmisje telewizyjne dostępne były w 135 krajach za pośrednictwem ponad 65 stacji, informacje dotyczące zawodów można było także uzyskać poprzez YouTube, Twitter, Instagram i Facebook, a także na dedykowanej stronie internetowej turnieju oraz oficjalnej aplikacji^[10][11][12].

Organizatorzy po raz pierwszy wprowadzili sprzedaż biletów na pojedyncze mecze, a nie na całodniową sesję – ceny najtańszych wynosiły 5 euro, dwie trzecie kosztowało poniżej 8 euro, zaś na finał kształtowały się w przedziale 25–150 euro. Sprzedaż pakietów wejściówek na mecze na danej hali rozpoczęła się pod koniec września 2017 roku^[13], zaś na pojedyncze mecze w maju 2018 roku^[14]. Także po raz pierwszy mecz otwarcia był rozegrany jako jedyny w tym dniu, przedłużono czas rozgrywania fazy zasadniczej do siedmiu dni oraz wprowadzono sygnalizację przerwy dla drużyny brzęczykiem^[15].

Wśród faworytów mistrzostw wymieniano Norwegię, Francję, Szwecję oraz Holandię^[16]. Po raz pierwszy w historii w zawodach zwyciężyły gospodynie turnieju, Francuzki, pokonując w finale Rosjanki 24–21^[17][18], natomiast Holenderki po pokonaniu Rumunek 24–20 zdobyły brązowy medal^[19]. Mistrzynie Europy uzyskały tym samym awans na LIO 2020, pozostałe trzy półfinalistki zagwarantowały sobie natomiast udział w MŚ 2019.

W czerwcu 2013 roku EHF ustaliła ramy czasowe wyboru organizatora^[20]. Wstępne zainteresowanie organizacją mistrzostw w wyznaczonym terminie 4 września 2013 roku wyraziły trzy kraje: Francja, Norwegia i Ukraina. Ostateczny termin składania oficjalnych aplikacji upływał 10 grudnia 2013 roku, zaś decyzja miała zostać podjęta na Kongresie EHF w Dublinie we wrześniu 2014 roku^[21]. W wyznaczonym przez EHF terminie swej kandydatury nie potwierdziła jedynie Ukraina, pozostałe w ciągu miesiąca miały zostać wstępnie rozpatrzone przez zarząd tej organizacji^[22]. Do ostatniego etapu przeszła jedynie kandydatura Francji^[23][24], która została wyznaczona na gospodarza turnieju^[25].

Po raz pierwszy Francja organizowała turniej o mistrzostwo Europy kobiet, wcześniej gościła zaś zawody o randze mistrzostw świata^[24].

W dokumentach aplikacyjnych Fédération française de handball wskazała siedem hal, które potwierdzone zostały przy przyznawaniu Francji organizacji zawodów^[26][25]. Ostatecznie jednak mecze fazy grupowej gościły Nancy, Nantes, Brest i Montbéliard, dwa pierwsze także spotkania fazy zasadniczej, zaś finały odbyły się w Paryżu^[27].

Paryż	Paryż Nantes Brest Montbéliard Nancy	Nancy
AccorHotels Arena		Palais des Sports Jean Weille
Pojemność: 14 000		Pojemność: 6000
Montbéliard		Brest
Axone		Brest Arena
Pojemność: 6400		Pojemność: 4077
Nantes
Hall XXL
Pojemność: 10 800

Losowanie grup turnieju głównego zostało zaplanowane na 12 czerwca 2018 roku o godzinie 12:00 w paryskim Maison de Radio France, a przeprowadzić je miały Line Jørgensen, Blandine Dancette, Jessy Kramer i Silje Solberg^[28]. Drużyny zostały podzielone na koszyki na podstawie wyników osiągniętych w eliminacjach do ME 2018 oraz w poprzednich mistrzostwach Europy^[29][30]:

• koszyk 1: gospodarz, trzy najlepsze drużyny z kwalifikacji
• koszyk 2: cztery pozostałe drużyny, które zajęły 1. miejsca w kwalifikacjach
• koszyk 3: cztery najlepsze drużyny, które zajęły 2. miejsca w kwalifikacjach
• koszyk 4: trzy pozostałe drużyny, które zajęły 2. miejsca w kwalifikacjach i najlepszy zespół spośród tych, które zajęły 3. miejsce

Koszyk 1  Norwegia  Węgry  Francja  Dania

Koszyk 2  Rumunia  Hiszpania  Serbia  Czarnogóra

Koszyk 3  Holandia  Niemcy  Rosja  Szwecja

Koszyk 4  Czechy  Polska  Chorwacja  Słowenia

Losowanie było transmitowane w Internecie i po raz pierwszy zostało przeprowadzone w dwóch językach^[31]. W czterech grupach rozstawione zostały cztery drużyny^[32][28][29] i do nich zostały dolosowane zostały pozostałe drużyny z poszczególnych koszyków^[33][34].

Grupa A Nantes  Dania  Serbia  Szwecja  Polska

Grupa B Nancy  Francja  Czarnogóra  Rosja  Słowenia

Grupa C Montbéliard  Węgry  Hiszpania  Holandia  Chorwacja

Grupa D Brest  Norwegia  Rumunia  Niemcy  Czechy

W połowie lipca 2018 roku EHF ogłosiła listę czternastu par sędziowskich nominowanych do prowadzenia rozgrywek mistrzostw^[35]:

• Ana Vranes i Marlis Wenninger
• Dalibor Jurinović i Marko Mrvica
• Jelena Mitrovic i Andjelina Kazanegra
• Karina Christiansen i Line Hesseldal Hansen
• Charlotte Bonaventura i Julie Bonaventura
• Michalis Tzaferopoulos i Andreas Bethmann
• Ignacio García Serradilla i Andreu Marín
• Alexei Covalciuc i Igor Covalciuc
• Wiktorija Ałpaidze i Tatjana Bieriezkina
• Cristina Năstase i Simona Raluca Stancu
• Ivan Mošorinski i Aleksandar Pandžić
• Boris Mandák i Mário Rudinský
• Maria Bennani i Safia Bennani
• Péter Horváth i Balázs Márton

Po wrześniowym szkoleniu^[36] ostateczna lista została zatwierdzona na początku października 2018 roku, a z powyższej listy zostały skreślone pary czarnogórska i słowacka^[37].

Szerokie składy liczące maksymalnie dwadzieścia osiem zawodniczek zgodnie z zasadami ustalonymi przez EHF zostały ogłoszone 29 października 2018 roku. Na dzień przed rozpoczęciem zawodów reprezentacje ogłoszą oficjalne szesnastoosobowe składy, z którego w trakcie turnieju mogą wymienić maksymalnie sześć zawodniczek – maksymalnie po dwie w każdej fazie (z możliwością powrotu wcześniej zastąpionej zawodniczki)^[38].

Wybór "drużyny gwiazd" (All-star Team) został ogłoszony 16 grudnia bezpośrednio przed meczem o 3. miejsce. Wybór w 40% zależał od oceny internautów, a w 60% od oceny ekspertów^[87].

Najlepsza bramkarka	Najlepsza lewoskrzydłowa	Najlepsza lewa rozgrywająca	Najlepsza środkowa rozgrywająca	Najlepsza obrotowa	Najlepsza prawa rozgrywająca	Najlepsza prawoskrzydłowa	Najlepsza broniąca	MVP
Amandine Leynaud	Majda Mehmedović	Noémi Háfra	Stine Oftedal	Crina Pintea	Alicia Stolle	Carmen Martín	Kelly Dulfer	Anna Wiachiriewa

• Oficjalna strona mistrzostw (ang.)