Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Kobiet 2012

Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Kobiet 2012

2012 EHF European Women’s Handball Championship

2010 2014
Dyscyplina	piłka ręczna
Organizator	EHF
Szczegóły turnieju
Gospodarz	Serbia
Otwarcie	4 grudnia 2012
Zamknięcie (finał)	16 grudnia 2012
Liczba drużyn	16
Liczba hal	4 (w 4 miastach)
I miejsce	Czarnogóra
II miejsce	Norwegia
III miejsce	Węgry
Statystyki turnieju
Liczba meczów	47
Liczba bramek	2381 (50,66 na mecz)
Oglądalność	122 604 (2609 na mecz)
Król strzelców	Katarina Bulatović (56 goli)
Najlepszy zawodnik (MVP)	Anja Edin
Strona internetowa

Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Kobiet 2012 – dziesiąte mistrzostwa Europy w piłce ręcznej kobiet, oficjalny międzynarodowy turniej piłki ręcznej o randze mistrzostw kontynentu organizowany przez EHF, mający na celu wyłonienie najlepszej żeńskiej reprezentacji narodowej w Europie. Odbyły się w Serbii pomiędzy 4 a 16 grudnia 2012 roku. W turnieju wystąpiło szesnaście zespołów, automatycznie do mistrzostw zakwalifikowała się reprezentacja Norwegii jako mistrz Europy z 2010. O pozostałe miejsca toczyły się eliminacje od czerwca 2011 do czerwca 2012 roku. Turniej służył jako jedna z kwalifikacji do Mistrzostw Świata 2013.

Brązowy medal po dogrywce zdobyły Węgierki pokonując gospodynie^[1], natomiast mecz o złoto po dwóch dogrywkach na swoją korzyść reprezentantki Czarnogóry przełamując trwającą od 2004 roku hegemonię Norweżek^[2][3]. Jako że Norwegia i Serbia miały już zapewniony udział w Mistrzostwach Świata 2013, awans do tego turnieju zyskały Czarnogórki i Węgierki^[4].

Po zakończonym turnieju EHF opublikowała statystyki indywidualne^[5][6] i drużynowe^[7][8], a także jakościowe^[9].

Logo zawodów zaprezentowano na początku lipca 2012 roku^[10], zaś najtańsze wejściowki kosztowały 6 euro^[11].

Oficjalne kandydatury wysunęły Serbia, Niemcy, Holandia i Ukraina. Przed samym głosowaniem wycofała się Serbia, która została gospodarzem męskich ME 2012, oraz Niemcy, którzy byli zainteresowani organizacją obu mistrzostw kontynentu w tym samym roku. W głosowaniu, które odbyło się na Kongresie EHF w Wiedniu 27 września 2008 roku, Holandia pokonała Ukrainę stosunkiem głosów 32:17 i otrzymała prawo do organizacji Mistrzostw Europy Kobiet 2012^[12][13].

Z powodów finansowych^[14] turniej został skrócony o dwa dni oraz z początkowych pięciu hal^[15] pozostały trzy^[16][17]. Dwa dni przed losowaniem grup turnieju głównego, czyli 4 czerwca 2012 roku, do EHF wpłynęło pisemne oświadczenie holenderskiej federacji o wycofaniu się z organizacji tej imprezy^[18]. Następnego dnia zgłosiło się dziesięć krajów chętnych do przejęcia praw do organizacji turnieju – Chorwacja, Dania, Islandia, Macedonia, Norwegia, Polska, Rosja, Serbia, Słowacja i Szwecja^[19] – po czym do ich grona dołączyła jeszcze Rumunia^[20]. Decyzja w sprawie wyboru gospodarza miała nastąpić w ciągu dwóch tygodni, toteż 18 czerwca 2012 roku na gospodarza turnieju wybrano Serbię^[21]. Wybór argumentowano nie budzącą zastrzeżeń organizacją męskich ME w styczniu 2012 roku^[21].

Decyzją sądu EHF w sierpniu 2013 roku nałożono na holenderską federację karę w wysokości 300 000 euro za naruszenie warunków kontraktu organizacyjnego oraz dodatkowe 250 000 euro na pokrycie kosztów związanych z przeprowadzeniem procedury ponownego wyboru gospodarza turnieju, a także odsunięto ten kraj od organizowania rozgrywek międzynarodowych na trzy lata (do końca roku 2016)^[22]. Decyzją sądu apelacyjnego w marcu 2014 roku pierwszą kwotę obniżono do 250 000 euro, drugą zaś do wysokości 87 972,40 euro, kara zawieszenia pozostała natomiast bez zmian^[23]. Sąd arbitrażowy w sierpniu 2014 roku podtrzymał wysokość kary, zmniejszył zaś do 40 000 euro kwotę na pokrycie dodatkowych kosztów^[24].

W lipcu 2012 roku EHF opublikował terminarz rozgrywek. Mecze fazy wstępnej rozgrywane będą od 4 do 8 grudnia, spotkania w fazie głównej odbędą się w dniach 9–13 grudnia, 15 grudnia zaplanowane są półfinały oraz mecz o piąte miejsce, natomiast walka o medale rozegra się 16 grudnia^[25][26][27].

Do organizacji mistrzostw w Holandii wytypowano pięć hal. Miejscem zmagań w rundzie wstępnej miały być areny w Apeldoorn, Eindhoven, Maastricht i Hala 1 w Rotterdamskim Ahoy, w dwóch ostatnich miały odbyć się również spotkania rundy zasadniczej. Finały natomiast w głównej, mieszczącej 12 500 osób, hali Ahoy Rotterdam^[15]. Z powodu zmiany gospodarza miastami organizującymi mistrzostwa zostały Belgrad, Nisz, Vršac i Nowy Sad, a turniej miał odbyć się w tych samych halach co rozegrane w styczniu mistrzostwa Europy mężczyzn^[21]. We wrześniu 2012 roku przeniesiono jednak mecze z Hali Pionir do Belgradzkiej Areny^[28][29].

Belgrad	Belgrad Nisz Nowy Sad Vršac	Nowy Sad
Belgradzka Arena		SPC Vojvodina
Pojemność: 20 000[30]		Pojemność: 8 000[31]
Vršac		Nisz
Centar Milenijum		Čair Sports Center
Pojemność: 4 058[32]		Pojemność: 4 000[33]

15 maja 2012 roku opublikowano schemat losowania grup turnieju głównego^[34][35], które miało się odbyć 6 czerwca 2012 roku o godzinie 14^[36]. W związku z wycofaniem się Holandii z organizacji turnieju^[37] nowy termin przeprowadzenia losowania został ustalony na 22 czerwca 2012 roku^[21][38].

Przed losowaniem drużyny zostały podzielone na cztery koszyki^[39].

Koszyk 1  Norwegia  Szwecja  Rumunia  Chorwacja

Koszyk 2  Francja  Czarnogóra  Niemcy  Ukraina

Koszyk 3  Serbia  Dania  Rosja  Węgry

Koszyk 4  Hiszpania  Czechy  Macedonia Północna  Islandia

W wyniku losowania wyłonione zostały cztery grupy po cztery zespoły^[40].

Grupa A Belgrad	Grupa B Nisz	Grupa C Nowy Sad	Grupa D Vršac
Norwegia	Szwecja	Chorwacja	Rumunia
Ukraina	Francja	Niemcy	Czarnogóra
Serbia	Dania	Węgry	Rosja
Czechy	Macedonia Północna	Hiszpania	Islandia

Szerokie składy liczące maksymalnie dwadzieścia osiem zawodniczek zgodnie z zasadami ustalonymi przez EHF były zgłaszane do 31 października 2012 roku^[41]. Na dzień przed rozpoczęciem zawodów reprezentacje ogłosiły oficjalne szesnastoosobowe składy, z którego w trakcie turnieju mogą wymienić maksymalnie trzy zawodniczki^[42][43].

Dwanaście par sędziów ogłoszono pod koniec września 2012 roku^[44][45].

• Andrej Gusko, Siarhej Repkin
• Helena Crnojević, Emina Kostecki-Radić
• Jiří Opava, Pavel Válek
• Malene K. Lythje, Karina Christiansen
• Andreu Marín, Ignacio García
• Charlotte Bonaventura, Julie Bonaventura
• Péter Horváth, Balázs Marton
• Zigmārs Stoļarovs, Renārs Līcis
• Joanna Brehmer, Agnieszka Skowronek
• Diana-Carmen Florescu, Anamaria Duta
• Branka Marić, Zorica Mašić
• Peter Brunovský, Vladimír Čanda

Nagrody indywidualne zdobyły^[93]:

Najlepsza bramkarka	Najlepsza lewoskrzydłowa	Najlepsza prawoskrzydłowa	Najlepsza lewa rozgrywająca	Najlepsza środkowa rozgrywająca	Najlepsza prawa rozgrywająca	Najlepsza obrotowa	MVP
Katrine Lunde Haraldsen	Polina Kuzniecowa	Jovanka Radičević	Sanja Damnjanović	Andrea Lekić	Katarina Bulatović	Heidi Løke	Anja Edin

8 listopada 2012 roku ogłoszono listę nadawców telewizyjnych i radiowych, którzy otrzymali prawa do transmisji zawodów^[94].

• Tournament Summary. eurohandball.com. [dostęp 2023-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-22)]. (ang.).
• 2012 WOMEN'S EHF EUROPEAN HANDBALL CHAMPIONSHIP OFFICIAL RESULT BULLETIN. eurohandball.com. [dostęp 2023-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-22)]. (ang.).

• Oficjalna strona mistrzostw Europy. ehf-euro.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-23)]. (ang.).