Perapion

Perapion
Wagner, 1907
Perapion curtirostre
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Nadrodzina	ryjkowce
Rodzina	pędrusiowate
Podrodzina	Apioninae
Nadplemię	Apionitae
Plemię	Aplemonini
Rodzaj	Perapion
Typ nomenklatoryczny
Apion curtirostre Germar, 1817
Synonimy
Apion (Perapion) Wagner, 1907 Peripion Beguin-Billecocq, 1910 Parapion Bokor, 1923 Pexapion Schubert, 1959

Perapion – rodzaj chrząszczy z rodziny pędrusiowatych i plemienia Aplemonini. Obejmuje 32 opisane gatunki.

Chrząszcze o ciele długości od 1,6 do 3,5 mm. Ubarwienie mają czarne, często z metalicznym połyskiem na pokrywach, rzadko z takim połyskiem na całym ciele, a w podrodzaju Hemiperapion z brązowym, rudym lub czerwonym wzorem^[1].

Głowę cechują: płaskie do lekko sklepionego czoło z gęstym punktowaniem, niekiedy przechodzącym w rowki, okrągłe i co najwyżej nieznacznie wypukłe oczy, niskie i niedochodzące do połowy oczu kile podoczne oraz osadzone między 0,3 a 0,5 długości ryjka czułki o owalnych buławkach od 2 do 2,2 raza dłuższych niż szerokich. Ryjek jest prosty, w szczytowej części mocniej lśniący i zwężony, na spodzie opatrzony rowkami. Długość ryjka u samca wynosi od 0,15 do 1,15 długości przedplecza, a u samicy od 0,77 do 1,45 długości przedplecza^[1].

Prawie walcowate do lekko stożkowatego przedplecze ma proste lub zaokrąglone boki, prostą krawędź tylną i głęboko punktowaną powierzchnię z krótkim dołkiem przedtarczkowym lancetowatego do bruzdowatego kształtu. Pokrywy są podługowato-owalne, owalne lub gruszkowate, o wykształconych barkach i zazwyczaj mocno zagłębionych rzędach. Wyrostek zapiersia jest krótki, trójkątny, guzkowaty i silnie obrzeżony. Odnóża mają niezmodyfikowane pazurki. Z wyjątkiem samców podrodzaju Rhaphidoplectron golenie są nieuzbrojone^[1].

Odwłok ma pierwszy z widocznych sternitów 1,4 lub 1,8 raza dłuższy niż drugi, a piąty na tylnej krawędzi zaokrąglony u samicy i ścięty u samca. Genitalia samca mają tegmen z oddzielonymi pośrodkowym wcięciem płatami parameroidalnymi o kilku makroszczecinkach w części nasadowej i błoniastych, porośniętych mikroszczecinkami krawędziach. Głęboko wcięte prostegium ma parę ząbków wewnętrzno-bocznych. Spłaszczony i co najwyżej lekko zakrzywiony płat środkowy edeagusa (prącie) ma krótkie temony^[1].

Owady te są fitofagami rdestowatych. Do ich roślin żywicielskich należą emeksy, kandymy, rdesty, szczawie oraz przedstawiciele rodzaju Atraphaxis^[1].

Ryjkowce te występują w krainach: nearktycznej, palearktycznej, etiopskiej^[1] i orientalnej^[2]. Do fauny europejskiej należy 10 gatunków^[2]. W Polsce stwierdzono siedem z nich^[3] (zobacz: pędrusiowate Polski).

Takson ten wprowadzony został w 1907 roku przez Hansa Wagnera na łamach „Mitteilungen der Schweizerischen Entomologischen Gesellschaft” jako podrodzaj w obrębie rodzaju Apion^[4]. Wyznaczenia Apion curtirostre gatunkiem typowym omawianego taksonu dokonał w 1931 roku Alphonse Hustache^[5]. Do rangi osobnego rodzaju jako pierwszy wyniósł go David G. Kissinger w 1968 roku^[6]. Zakres włączanych doń gatunków zmieniał się znacząco w ciągu XX wieku. Jego zawężenia i wprowadzenia podziału na podrodzaje dokonał w 1990 roku Miguel A. Alonso-Zarazaga^[1].

Do rodzaju zalicza się 32 opisane gatunki, zgrupowanych w czterech podrodzajach^[7]:

• Perapion (Eroosapion) Ehret, 1994
  • Perapion lemoroi (Brisout de Barneville, 1880)
• Perapion (Hemiperapion) Wagner, 1930
  • Perapion altnemelicum (Bajtenov, 1973)
  • Perapion centrasiaticum (Bajtenov, 1981)
  • Perapion chioneum (Iablokoff-Khnzorian, 1957)
  • Perapion ehreti Legalov, 2000
  • Perapion emeljanovi Korotyaev, 1984
  • Perapion horvathi (Schilsky, 1901)
  • Perapion jacobsoni (Wagner, 1910)
  • Perapion terminassianae Legalov, 2000
• Perapion (Perapion) Wagner, 1907
  • Perapion affine (W. Kirby, 1808)
  • Perapion albanicum (Formánek, 1925)
  • Perapion arenarium (Bajtenov, 1978)
  • Perapion barclayi Alonso-Zarazaga, 2011
  • Perapion connexum (Schilsky, 1902)
  • Perapion curtirostre (Germar, 1817)
  • Perapion dealbatum (Bajtenov, 1980)
  • Perapion eretzisrael Friedman et Freidberg, 2007
  • Perapion fallax (Wollaston, 1864)
  • Perapion hartmannianum (Wagner, 1910)
  • Perapion hydrolapathi (Marsham, 1802)
  • Perapion ilvense (Wagner, 1905)
  • Perapion jelineki (Bajtenov et Fremuth, 1981)
  • Perapion kuraense (Bajtenov, 1982)
  • Perapion marchicum (Herbst, 1797)
  • Perapion marseuli (Wencker, 1864)
  • Perapion myochroum (Schilsky, 1902)
  • Perapion oblongum (Gyllenhal, 1839)
  • Perapion violaceum (W. Kirby, 1808)
  • Perapion vulpecula (Schubert, 1940)
• Perapion (Rhaphidoplectron) Alonso-Zarazaga, 1990
  • Perapion defensum (Faust, 1887)
  • Perapion himalayense Bhateja et Pajni, 1989
• incertae sedis
  • Perapion antiquum (Gyllenhal, 1833)