S/2004 S 13
< S
| Planeta | |
|---|---|
| Odkrywca | |
| Data odkrycia |
12 grudnia 2004 |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/2004 S 13 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
18 406 000 km[1] |
| Mimośród |
0,2591[1] |
| Okres obiegu |
933,60 d[1] |
| Nachylenie do ekliptyki |
168,798°[1] |
| Długość węzła wstępującego |
205,701°[1] |
| Argument perycentrum |
346,186°[1] |
| Anomalia średnia |
41,077°[1] |
| Własności fizyczne | |
| Średnica równikowa |
6 km[2] |
| Średnia gęstość |
2,3 g/cm³[2] |
| Albedo |
0,04[2] |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
|
S/2004 S 13 – mały księżyc Saturna odkryty w połowie grudnia 2004 roku przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę. Elementy orbitalne wyliczył Brian Marsden[3].
Jest jednym z kilkunastu satelitów Saturna odkrytych w 2004 roku, po 23 latach od przelotu sondy Voyager 2 przez system tej planety. Część z nowo odkrytych księżyców otrzymała już własne nazwy. Reszta otrzyma je w ciągu kilku lat.
Należy do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[3].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
- 1 2 3 4 Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
- 1 2 S/2004 S13. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- S/2004 S13. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).
