S/2004 S 17
< S
| Planeta | |
|---|---|
| Odkrywca | |
| Data odkrycia |
13 grudnia 2004 |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/2004 S 17 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
19 448 000 km[1] |
| Mimośród |
0,1795[1] |
| Okres obiegu |
1014,61 d[1] |
| Nachylenie do ekliptyki |
168,239°[1] |
| Długość węzła wstępującego |
26,664°[1] |
| Argument perycentrum |
180,792°[1] |
| Anomalia średnia |
228,545°[1] |
| Własności fizyczne | |
| Średnica równikowa |
4 km[2] |
| Średnia gęstość |
2,3 g/cm³[2] |
| Albedo |
0,04[2] |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
|
S/2004 S 17 – mały księżyc Saturna odkryty w połowie grudnia 2004 roku przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę za pomocą Teleskopu Subaru[3]. Elementy orbitalne wyliczył Brian Marsden[3].
Jest jednym z kilkunastu satelitów Saturna odkrytych w 2004 roku, po 23 latach od przelotu sondy Voyager 2 przez system tej planety. Część z nowo odkrytych księżyców otrzymała już własne nazwy. Reszta otrzyma je w ciągu kilku lat.
Należy do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[3].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
- 1 2 3 4 Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
- 1 2 3 S/2004 S17. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- S/2004 S17. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).
