Tiamylal
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
kwas 5-allilo-5-(1-metylobutylo)-2-tiobarbiturowy |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| tiosekonal |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C12H18N2O2S |
| Masa molowa |
254,35 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
77-27-0 |
| PubChem |
3032285 |
| DrugBank |
DB01154 |
| SMILES |
CCCC(C)C1(C(=O)NC(=S)NC1=O)CC=C |
|
| InChI |
InChI=1S/C12H18N2O2S/c1-4-6-8(3)12(7-5-2)9(15)13-11(17)14-10(12)16/h5,8H,2,4,6-7H2,1,3H3,(H2,13,14,15,16,17) |
| InChIKey |
XLOMZPUITCYLMJ-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
|
|
| Uwagi terapeutyczne |
|
| Drogi podawania |
dożylnie |
|
Tiamylal – organiczny związek chemiczny, pochodna kwasu barbiturowego zawierająca atom siarki, otrzymany w latach pięćdziesiątych XX wieku. Tak jak pozostałe pochodne tego kwasu, wykazuje działanie uspokajające, nasenne i przeciwdrgawkowe. Używany w celu szybkiego wywołania znieczulenia ogólnego[1].
Przypisy
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.