Tour de France 2000

Tour de France 2000
1999 2001
Ilustracja
Trasa Tour de France 2000
Data

1 – 23 lipca 2000

Etapów

21

Dystans

3662 km

Czas zwycięzcy

92 h 33' 08"
(40,273 km/h)

Zgłoszenia

177 kolarzy

Ukończyło wyścig

127 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Stany Zjednoczone Lance Armstrong (anulowane)

Drugie miejsce

Niemcy Jan Ullrich

Trzecie miejsce

Hiszpania Joseba Beloki

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Kolumbia Santiago Botero

Punktowa

Niemcy Erik Zabel

Młodzieżowa

Hiszpania Francisco Mancebo

Najaktywniejszych

Holandia Erik Dekker

Drużynowa

Hiszpania Kelme

87. Tour de France rozpoczął się 1 lipca we francuskim wesołym miasteczku Futuroscope, a zakończył się 23 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z 21 etapów, w tym 11 etapów płaskich, 2 etapów pagórkowatych, 5 etapów górskich i 3 etapów jazdy na czas. Cała trasa liczyła 3662 km.

Klasyfikacje

Klasyfikację generalną wygrał po raz drugi z rzędu Amerykanin Lance Armstrong, wyprzedzając Niemca Jana Ullricha i Hiszpana Josebę Belokiego. Niemiec Erik Zabel wygrał klasyfikację punktową, Kolumbijczyk Santiago Botero wygrał klasyfikację górską, a Hiszpan Francisco Mancebo był najlepszy w klasyfikacji młodzieżowej. Najaktywniejszym kolarzem został Holender, Erik Dekker[1]. W klasyfikacji drużynowej najlepsza była hiszpańska drużyna Kelme-Costa Blanca.

Doping

Przed startem wyścigu wszyscy zawodnicy obowiązkowo musieli się poddać badaniom. Badań tych nie przeszli trzej kolarze: Rosjanin Siergiej Iwanow z drużyny Farm Frites, Włoch Rossano Brasi z Team Polti i Słoweniec Andrej Hauptman z Vini Caldirola-Sidermec. We krwi wszystkich trzech wykryto zbyt duży poziom hematokrytu we krwi, co sugerowało stosowanie erytropoetyny (EPO). Cała trójka została wykluczona z rywalizacji[2].

Po zakończeniu 16. etapu testów antydopingowych nie przeszedł francuski kolarz Emmanuel Magnien. W jego krwi wykryto kortykosteroidy[3]. Zwycięzca klasyfikacji punktowej, Erik Zabel, także stosował doping, do czego przyznał się w 2013 roku[4].

W 2012 roku Armstrong został dożywotnio zdyskwalifikowany za stosowanie dopingu przez Amerykańską Agencję Antydopingową. Anulowano także wszystkie jego wyniki począwszy od 1 sierpnia 1998 roku[5]. W 2013 roku Armstrong przyznał się do stosowania między innymi EPO, transfuzji krwi, testosteronu i kortyzonu[6]. Mimo to jeden z najpoważniejszych rywali Amerykanina, Jan Ullrich stwierdził, że Amerykaninowi powinno się przywrócić wszystkie wyniki, z uwagi na powszechność stosowania dopingu wśród kolarzy w tamtych czasach[7].

Drużyny

W tej edycji TdF wzięło udział 20[8] drużyn:

  • Crédit Agricole
  • Vini Caldirola-Sidermec
  • Kelme-Costa Blanca
  • Team Memory Card-Jack & Jones
  • Bonjour

Etapy

Etap Data Trasa Dystans Zwycięzca
11 lipcaFuturoscope ITT 16,5 kmWielka Brytania David Millar
22 lipcaFuturoscope – Loudun 194,0 kmBelgia Tom Steels
33 lipcaLoudun – Nantes 161,5 kmBelgia Tom Steels
44 lipcaNantes – Saint-Nazaire TTT 70,0 kmHiszpania ONCE
55 lipcaVannes – Vitré 202,0 kmNiemcy Marcel Wüst
66 lipcaVitré – Tours 198,5 kmHolandia Léon van Bon
77 lipcaTours – Limoges 205,5 kmFrancja Christophe Agnolutto
88 lipcaLimoges – Villeneuve-sur-Lot 203,5 kmHolandia Erik Dekker
99 lipcaAgen – Dax 181,0 kmWłochy Paolo Bettini
1010 lipcaDax – Hautacam 205,0 kmHiszpania Javier Otxoa
1111 lipcaBagnères-de-Bigorre – Revel 218,5 kmHolandia Erik Dekker
12 lipca Dzień przerwy
1213 lipcaCarpentras – Mont Ventoux 149,0 kmWłochy Marco Pantani
1314 lipcaAwinion – Draguignan 185,5 kmHiszpania José Vicente Garcia
1415 lipcaDraguignan – Briançon 249,0 kmKolumbia Santiago Botero
1516 lipcaBriançon – Courchevel 173,5 kmWłochy Marco Pantani
17 lipca Dzień przerwy
1618 lipcaCourchevel – Morzine 196,0 kmFrancja Richard Virenque
1719 lipcaÉvian-les-Bains – Szwajcaria Lozanna 155,0 kmHolandia Erik Dekker
1820 lipcaSzwajcaria Lozanna – Szwajcaria Fryburg Bryzgowijski 252,0 kmWłochy Salvatore Commesso
1921 lipcaSzwajcaria Fryburg Bryzgowijski – Miluza ITT 58,5 kmStany Zjednoczone Lance Armstrong
2022 lipcaBelfort – Troyes 254,5 kmNiemcy Erik Zabel
2123 lipcaParyż – Paryż (Champs-Élysées) 138,0 kmWłochy Stefano Zanini

Liderzy klasyfikacji po etapach

Etap Zwycięzca Klasyfikacja generalna
 Klasyfikacja punktowa
 Klasyfikacja górska
 Klasyfikacja młodzieżowa
 Klasyfikacja drużynowa
1 David Millar David Millar David Millar Marcel Wüst David Millar US Postal
2 Tom Steels Tom Steels
3 Tom Steels
4 ONCE Laurent Jalabert David Cañada ONCE
5 Marcel Wüst Paolo Bettini
6 Léon van Bon Alberto Elli Salvatore Commesso Rabobank
7 Christophe Agnolutto Marcel Wüst
8 Erik Dekker Erik Dekker
9 Paolo Bettini Erik Zabel
10 Javier Otxoa Lance Armstrong Javier Otxoa Francisco Mancebo
11 Erik Dekker
12 Marco Pantani Banesto
13 José Vicente García
14 Santiago Botero Santiago Botero
15 Marco Pantani
16 Richard Virenque Kelme
17 Erik Dekker
18 Salvatore Commesso
19 Lance Armstrong
20 Erik Zabel
21 Stefano Zanini
Klasyfikacja końcowa Lance Armstrong Erik Zabel Santiago Botero Francisco Mancebo Kelme

Podczas 2. etapu David Millar nosił żółtą koszulkę, a Lance Armstrong, drugi w klasyfikacji punktowej, zieloną.

Klasyfikacje końcowe

Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.Stany Zjednoczone Lance Armstrong US Postal92 h 33' 08"
2.Niemcy Jan UllrichTelekom+6' 02"
3.Hiszpania Joseba BelokiFestina+10' 04"
4.Francja Christophe MoreauFestina+10' 34"
5.Hiszpania Roberto HerasKelme+11' 50"
6.Francja Richard VirenquePolti+13' 26"
7.Kolumbia Santiago BoteroKelme+14' 18"
8.Hiszpania Fernando EscartínKelme+17' 21"
9.Hiszpania Francisco ManceboBanesto+18' 09"
10.Włochy Daniele NardelloMapei+18' 25"
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.Niemcy Erik Zabel Green jerseyTelekom321
2.Australia Robbie McEwenFarm Frites203
3.Łotwa Romāns VainšteinsVini Caldirola184
4.Francja Emmanuel MagnienFrançaise des Jeux157
5.Holandia Erik DekkerRabobank138
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.Kolumbia Santiago Botero Kelme347
2.Hiszpania Javier OtxoaKelme283
3.Francja Richard VirenquePolti267
4.Francja Pascal HervéPolti234
5.Belgia Nico MattanCofidis164

Klasyfikacja młodzieżowa

Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.Hiszpania Francisco Mancebo Banesto92 h 51' 17"
2.Włochy Guido TrentinVini Caldirola+17' 48"
3.Niemcy Grischa NiermannRabobank+33' 57"
4.Hiszpania David CañadaONCE+59' 35"
5.Wielka Brytania David MillarCofidis+1 h 54' 54"

Klasyfikacja drużynowa

Pozycja Drużyna Czas
1.Hiszpania Kelme278 h 10' 47"
2.Francja Festina+13' 42"
3.Hiszpania Banesto+18' 21"
4.Niemcy Telekom+40' 08"
5.Belgia Lotto+1 h 11' 50"

Przypisy

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.