U-3520
| Historia | |
| Stocznia |
F.Schichau GmbH w Gdańsku |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
.svg.png){kind=small} Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby | |
| Zatonął | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
nawodna: 1621 t |
| Długość |
76,7 m |
| Szerokość |
6,6 m |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne MAN M6V40/46KBB o mocy 4000 KM, 2 silniki elektryczne o mocy 5400 KM, 2 wyciszone silniki elektryczne o mocy 222 KM, 2 śruby napędowe | |
| Prędkość |
nawodna: 15,5 w. |
| Zasięg |
na powierzchni: 15.500 Mm przy 10 w. |
| Uzbrojenie | |
| 2 podwójne działka przeciwlotnicze 20 mm 6 wyrzutni torpedowych na dziobie, 23 torpedy. | |
| Załoga |
57 |
U-3520 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu XXI z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1945 roku.
Historia
Zamówienie na budowę okrętu zostało złożone w stoczni F. Schichau GmbH w Gdańsku. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 20 września 1944. Wodowanie nastąpiło 23 listopada 1944, przekazanie do służby 12 stycznia 1945. Dowódcą U-3519 został Kapitanleutnant (kapitan marynarki) Sarto Ballert.
Okręt odbywał szkolenie w 8. Flotylli U-Bootów. Zatonął 31 stycznia 1945 w zatoce Kilońskiej na pozycji 54°28′00″N 10°12′00″E/54,466667 10,200000 po wejściu na minę. Wraz z okrętem zginęło 85 osób[1].
Przypisy
- ↑ W tym przebywający na pokładzie członkowie załóg nieukończonych jeszcze U-3529 i U-3536.