WFM M06
![]() WFM M06-S34 1964 r. w oryginalnym malowaniu | |
| Producent | |
|---|---|
| Okres produkcji |
1954-1966 |
| Miejsce produkcji | |
| Napęd | |
| Silnik |
jednocylindrowy dwusuwowy chłodzony powietrzem[1] |
| Pojemność |
123 cm³ |
| Średnica cylindra |
52 mm |
| Moc |
4,5 KM przy 4250 S01 |
| Skrzynia biegów |
3 stopniowa |
| Ogumienie | |
| Rozmiar opon |
3,00 x 19 |
| Wymiary i masa | |
| Długość |
2020 mm[a] |
| Szerokość |
670 mm[b] |
| Wysokość |
980 mm |
| Wysokość siedzenia | |
| Rozstaw osi |
1300 mm[1] |
| Masa własna | |
| Pojemność baku |
12,5 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
70 km/h S01 |
| Inne | |
| Poprzednik |
SHL M04 |
| Następca |
WSK M06 |
WFM M06 – model polskiego motocykla popularnego klasy 125 cm³ produkowany przez Warszawską Fabrykę Motocykli w latach 1954–1966. Wyróżniał się prostą konstrukcją. Odporny na trudne warunki eksploatacji, nadawał się do samodzielnej naprawy. Sprawdzał się w warunkach wiejskich na polnych drogach, nawet przeciążany. Ze względu na słaby silnik niezbyt nadawał się do dalekiej turystyki.
Historia
Konstrukcja motocykla oznaczona M06 opracowana została w 1952 roku przez Dział Motocykli BKPMot. jako następca produkowanych przez warszawską wytwórnię motocykli SHL M04 i M05. Pierwotną konstrukcję z pojedynczą ramą, nowym silnikiem S02, amortyzatorami z tłumieniem olejowym, progresywnymi sprężynami w widelcu teleskopowym oraz akumulatorem w instalacji elektrycznej uznano wówczas za zbyt drogą i skomplikowaną dla motocykla popularnego. W 1953 roku opracowano uproszczoną wersję M06 na podwójnej ramie spawanej z ceowników blaszanych, z dotychczasowym silnikiem S01 o nieco podwyższonej mocy. Wprowadzono amortyzowane zawieszenie tylnego koła na wahaczu oraz widelec teleskopowy, tyle że w również uproszczonej wersji bez tłumienia, konstrukcja widelca była oparta na stosowanym wcześniej w SHL M05. M.in. dzięki uproszczeniom możliwe okazało się szybkie uruchomienie produkcji i w grudniu 1954 wytwórnię opuściła seria informacyjna motocykli WFM M06. Konstruktorami modelu M06 byli między innymi inżynierowie: Jerzy Jankowski, Jan Ignatowicz, Krzysztof Brun[3].
W połowie 1955 roku produkcję tego samego modelu rozpoczęto w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku pod znakiem WSK. W późniejszych latach model M06 obie wytwórnie modernizowały niezależnie od siebie. W dniu 28 marca 1958 roku wyprodukowano motocykl nr 100000[4]. W roku 1963 wprowadzono nowy typ motocykla M06 – WFM M06-S34[1]. Główna zmiana konstrukcyjna polegała na wymianie silnika S01 na nowszy silnik typu S34, który powstał poprzez zmianę pojemności skokowej w silniku S32 (z 173 cm³ na 123 cm³). Zmieniono również ramę motocykla wprowadzając trzecią belkę usztywniającą ramę. Po formalnym połączeniu WFM z PZO, w 1965 r., wprowadzono model M06 S01-Z1 w którym montowano silnik S01-Z z Zakładów Metalowych w Nowej Dębie. W 1966 r. zakończono produkcję motocykli.
Galeria WFM-M06
Widok z lewej strony (po renowacji)
Reflektor i zbiornik paliwa (po renowacji)
Widok z prawej strony (po renowacji)
WFM - eksponat w Narodowym Muzeum Techniki w Warszawie
Żołnierz Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę jako patrol rozpoznawczy na motocyklu WFM M06
Dane



Typ WFM M06
- wymiary:
- długość całkowita – 2020 mm
- wysokość – 980 mm
- szerokość – 670 mm
- prześwit – 160 mm
- najmniejszy promień skrętu – 1800 mm
- silnik:
- dwusuwowy jednocylindrowy z przepłukiwaniem zwrotnym
- pojemność skokowa 123 cm³ (średnica cylindra – 52 mm; skok tłoka 58 mm)
- moc maksymalna – 4,5 KM przy 4250 obr./min
- prędkość maksymalna – 70 km/h
- całkowity ciężar[d] - 88 kg[1]
Typ WFM M06-S34
- wymiary:
- długość całkowita – 2020 mm
- wysokość – 980 mm
- szerokość – 670 mm
- prześwit – 160 mm
- najmniejszy promień skrętu – 1800 mm
- silnik:
- dwusuwowy jednocylindrowy z przepłukiwaniem zwrotnym
- pojemność skokowa 123 cm³ (średnica cylindra – 52 mm; skok tłoka 58 mm)
- stopień sprężania – 6,6
- moc maksymalna – 6,5 KM przy 5000 obr./min.
- liczba biegów – 3
- masa motocykla – 100 kg
- prędkość maksymalna – 80 km/h
- zużycie paliwa – 2,2 litra na 100 kilometrów przy prędkości 50 km/h
- całkowity ciężar[d] - 100 kg[1]
Typ WFM M06-S01-Z1
- wymiary[1]:
- długość całkowita – 2020 mm
- wysokość – 980 mm
- szerokość – 670 mm
- prześwit – 160 mm
- silnik[1]:
- dwusuwowy jednocylindrowy z przepłukiwaniem zwrotnym
- pojemność skokowa 123 cm³ (średnica cylindra – 52 mm; skok tłoka 58 mm)
- stopień sprężania – 6,9
- moc maksymalna – 6,5 KM przy 4850 obr./min.
- liczba biegów – 3
- masa motocykla – 95 kg
- prędkość maksymalna – 80 km/h
- zużycie paliwa – 2,5 litra na 100 kilometrów przy prędkości 50 km/h
- całkowity ciężar[d] - 95 kg[1]
Wersje sportowe
W dziale Postępu i Sportu WFM zaprojektowano kilka wersji sportowych motocykla opartych na seryjnej M06[5]:
- WFM M06 S-55
- WFM M06 S-56
- WFM M06R
Uwagi
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Jacek Urbańczyk, Naprawa motocykli WFM, 1966.
- 1 2 3 Badanie drogowe motocykla WFM-M06-S34, „Motor” (24 (685)), 13 czerwca 1965.
- ↑ Jan Tarczyński, To już historia. Polskie jednoślady 1945-1965, „Młody Technik” (9), 1988.
- ↑ Piotr Czech, WFM – Wujka Franka Motór, „Świat Motocykli” (11/1995), 1995 [dostęp 2025-02-06] (pol.).
- ↑ Rozdział II Rozkwit 1957-1970, [w:] Włodzimierz Wieczorek, Motocykle w PRL : rzecz o motoryzacji i nie tylko..., wyd. 2, Czerwonak: Vesper, 2014, s. 346-348, 366, ISBN 978-83-7731-181-3, OCLC 898243506 [dostęp 2020-10-27].
Bibliografia
- Jan Ferenc: Czar dwóch kółek. Gminny Ośrodek Kultury w Mykanowie, 2014. ISBN 978-83-940198-1-5.
.jpg)