Wyżnie Doliny
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
560–690 m n.p.m. |
| Zagospodarowanie |
łąka |
Położenie na mapie gminy Krościenko nad Dunajcem ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego ![]() | |
Wyżnie Doliny[1], Doliny[2], Doliny Wyżne[3], Doliny nad Gródkiem[4] – duża łąka w Pieninach. Należy do Krościenka nad Dunajcem w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. Znajduje się powyżej osiedla Gródek, na grzbiecie łączącym Szutrówkę z Łupiskiem, po prawej stronie żółtego szlaku z Krościenka na Przełęcz Szopka[1]. Oddzielona jest od niego pasem drzew. Polana ma długość około 600 m i znajduje się na wysokości około 560–690 m[2]. Jest to typowa pienińska łąka z ciepłolubną roślinnością. Aby nie dopuścić do zarośnięcia jej lasem jest co roku koszona. Dawniej, podobnie jak inne łąki pienińskie charakteryzowała się dużym bogactwem gatunków storczyków. Podczas monitoringu w latach 1986–1988 znaleziono tu jednak tylko dwa ich gatunki – storczycę kulistą Traunsteinera globosa i kukułkę bzową Dactylorhiza sambucina. Przyczyną zanikania storczyków na pienińskich polanach i łąkach jest zaprzestanie ich użytkowania, zmiany w sposobie użytkowania lub budowa ujęć wody powodujących osuszenie terenu[3]. Wśród gatunków mchów podlegających ochronie znaleziono fałdownika nastroszonego (Rhytidiadelphus squarrosus) i Thuidium assimile[4]. W latach 1987–1988 znaleziono tu bardzo rzadki, w Polsce zagrożony wyginięciem gatunek porostu – pawężnicę rozłożystą Peltigera horizontalis[5].
Wyżnie Doliny znajdują się na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego. Tuż powyżej nich jest polana Stolarzówka, a po drugiej stronie szlaku turystycznego polana Niżnie Doliny[6].
Szlaki turystyczne
z Krościenka przez Bajków Groń i polanę Wyrobek na przełęcz Szopka. Czas przejścia: 1:40 h, ↑ 1:10 h[6]
Przypisy
- 1 2 Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2025-03-08].
- 1 2 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-03-08].
- 1 2 Małgorzata Jagiełło, Storczyki łąk i polan Pienińskiego Parku Narodowego, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, 1992, s. 43–49.
- 1 2 Grzegorz Vončina, Adam Stebel, Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89.
- ↑ Józef Kiszka, Zbigniew Szeląg, Porosty (Lichenes) polan Pienińskiego Parku Narodowego – zagrożenie i ochrona, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, Kraków 1992, s. 55–63.
- 1 2 Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008, s. 1.
_location_map.png)


