Miedza (polana)

Miedza
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Pieniny

Wysokość

790–810 m n.p.m.

Zagospodarowanie

łąka

Położenie na mapie gminy Krościenko nad Dunajcem
Mapa konturowa gminy Krościenko nad Dunajcem, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Miedza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Miedza”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Miedza”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Miedza”
Ziemia49°25′15,5″N 20°22′20,5″E/49,420972 20,372361

Miedza – polana w Pieninach Czorsztyńskich. Należy do dawnej wsi Tylka, obecnie będącej częścią Krościenka nad Dunajcem w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. Znajduje się na północnej stronie grzbietu głównego Pienin między Macelakiem i Kozią Górą i sąsiaduje z polaną Suszyna[1]. Południowym obrzeżem polany Miedza biegnie niebieski szlak turystyczny[2]. Pomiędzy nim a polaną znajduje się miedza porośnięta krzewami[1].

Polana położona jest na wysokości około 790–810 m[1]. Rozciągają się z niej widoki na Pasmo Lubania i Beskid Sądecki[3]. Polana znajduje się na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego. Aby nie zarosła drzewami jest koszona[4].

W latach 1987–1988 na polanie Miedza znaleziono zagrożony w Polsce wyginięciem porost płaskotka rozlana Parmeliopsis ambigua i dwa rzadkie gatunki porostów: kruszynka rozgałęziona Synalissa symphorea i Rinodina dubyana[5]. W latach 1986–1988 na polanie stwierdzono występowanie storczyka gółka długoostrogowa Gymnadenia conopsea[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-03-28].
  2. ↑ Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008, s. 1.
  3. ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 173–174, ISBN 83-915859-4-8.
  4. ↑ Kazimierz Zarzycki, Roman Marcinek, Sławomir Wróbel, Pieniński Park Narodowy, Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2003, ISBN 83-7073-288-7.
  5. ↑ Józef Kiszka, Zbigniew Szeląg, Porosty (Lichenes) polan Pienińskiego Parku Narodowego – zagrożenie i ochrona, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, Kraków 1992, s. 55–63.
  6. ↑ Małgorzata Jagiełło, Storczyki łąk i polan Pienińskiego Parku Narodowego, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, 1992, s. 43–49.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.