Desfluran
|
|
 |
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
2-(difluorometoksy)-1,1,1,2-tetrafluoroetan |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| farm. |
łac. desfluranum |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C3H2F6O |
| Inne wzory |
CF 3CHF−O−CHF 2 |
| Masa molowa |
168,04 g/mol |
| Wygląd |
przezroczysta, bezbarwna, ruchliwa, ciężka ciecz[1] |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
57041-67-5 |
| PubChem |
42113 |
| DrugBank |
DB01189 |
|
|
| InChI |
InChI=1S/C3H2F6O/c4-1(3(7,8)9)10-2(5)6/h1-2H |
| InChIKey |
DPYMFVXJLLWWEU-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
|
|
| Podobne związki |
| Podobne związki |
sewofluran, izofluran |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
| Klasyfikacja medyczna |
| ATC |
N01AB07 |
| Stosowanie w ciąży |
kategoria B |
|
|
| Uwagi terapeutyczne |
|
| Drogi podawania |
wziewnie |
|
Desfluran (łac. desfluranum), CF
3CHF−O−CHF
2 – organiczny związek chemiczny z grupy eterów, heksafluorowa pochodna eteru etylowo-metylowego. Występuje w formie dwóch enancjomerów; produkt farmaceutyczny jest racematem[2][4]. Stosowany jako anestetyk w znieczuleniu ogólnym. Przy przedłużonym kontakcie z suchym wapnem sodowanym[a] ulega rozkładowi do fluoroformu i tlenku węgla[6].
Uwagi
- ↑ Wapno sodowane stosowane jest do pochłaniania dwutlenku węgla w wydychanym powietrzu podczas znieczulenia ogólnego. Zawiera 83% Ca(OH)
2, 5% NaOH i wodę[5].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
- 1 2 3 Desflurane, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB01189 (ang.).
- ↑ Desflurane, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-21] (ang.).
- ↑ Rote Liste 2017. Arzneimittelverzeichnis für Deutschland (einschließlich EU-Zulassungen und bestimmter Medizinprodukte), wyd. 57, Frankfurt–Main: Rote Liste Service, 2017, s. 175, ISBN 978-3-946057-10-9 .
- ↑ wapno sodowane, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-11-01] .
- ↑ Z.X.Z.X. Fang Z.X.Z.X. i inni, Carbon monoxide production from degradation of desflurane, enflurane, isoflurane, halothane, and sevoflurane by soda lime and Baralyme, „Anesthesia & Analgesia”, 80 (6), 1995, s. 1187–1193, DOI: 10.1213/00000539-199506000-00021, PMID: 7762850 .
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
N01A – Leki do znieczulenia ogólnego | | N01AA – Etery |
|
|---|
| N01AB – Chlorowcowane węglowodory |
|
|---|
| N01AF – Barbiturany |
|
|---|
N01AG – Barbiturany w połączeniach z innymi lekami |
|
|---|
| N01AH – Opioidy |
|
|---|
| N01AX – Inne |
|
|---|
|
|---|
N01B – Środki do znieczulenia miejscowego | |
|---|