Dornier Do 12
![]() | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
metalowy górnopłat |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1× Argus As 10/ |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
13,00 m |
| Długość |
9,00 m |
| Wysokość |
4,20 m |
| Powierzchnia nośna |
28,0 m² |
| Masa | |
| Własna |
1075 kg |
| Startowa |
1400 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
210 km/h |
| Prędkość przelotowa |
170 km/h |
| Prędkość minimalna |
80 km/h |
| Pułap |
5100 m |
| Zasięg |
580 km |
| Współczynnik obciążenia konstrukcji |
50 kg/m² |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 2 | |
| Rzuty | |
![]() | |
Dornier Do 12 Libelle III – mała niemiecka amfibia koncernu Dornier z lat 30. XX wieku.
Historia
Samolot powstał w 1932 r. jako rozwinięcie wcześniej opracowanej łodzi latającej Dornier Do A. Oblotu dokonano 23 czerwca 1932 r. Samolot został opracowany jako amfibia mająca możliwość startu zarówno z powierzchni wody jak i z lądu. Służył do celów sportowych i turystycznych. Do napędu wykorzystano chłodzony powietrzem ośmiocylindrowy silnik Argus As 10. W 1934 r. opracowano wersję rozwojową oznaczoną jako Do 12 A. Zastosowano w niej francuski pięciocylindrowy silnik gwiaździsty Gnome-Rhône Titan 5 Ke[1].
Konstrukcja

Jednosilnikowa amfibia w układzie górnopłata. Skrzydło o konstrukcji metalowej, dwudźwigarowej i trapezowym obrysie. Pod płatem znajdowały się pływaki pomocnicze, stabilizujące samolot na powierzchni wody. Kadłub o prostokątnym przekroju, z kilem na dnie, podzielony na przedziały. Kabina załogi otwarta, z miejscami obok siebie, wyposażona w podwójny zestaw przyrządów sterujących. Dalej znajdował się przedział pasażerski z dwoma miejscami. Podwozie chowane i wypuszczane za pomocą obrotów korby w kabinie. Silnik umieszczono na wspornikach nad skrzydłem, w których również mieściły się dwa zbiornikach paliwa[1].
Przypisy
- 1 2 Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 175.


