Dornier Do 31
![]() | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
samolot transportowy |
| Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji metalowej |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
10 lutego 1967 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 dwuprzepływowe silniki odrzutowe Rolls Royce Pegasus S-2 |
| Ciąg |
68,95 kN (7030 kG) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
18,06 m |
| Długość |
20,88 m |
| Wysokość |
8,53 m |
| Powierzchnia nośna |
57,00 m² |
| Masa | |
| Własna |
22 500 kg |
| Użyteczna |
3 500 kg |
| Startowa |
27 500 kg |
| Zapas paliwa |
8 000 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
730 km/h |
| Prędkość przelotowa |
650 km/h |
| Wznoszenie maks. w locie pionowym |
26 m/s |
| Pułap |
10 500 m |
| Zasięg |
1 800 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 36 żołnierzy lub 3 samochody lub 24 pary noszy z rannymi | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy | |
Dornier Do 31 – niemiecki eksperymentalny samolot transportowy pionowego startu i lądowania.
Historia
W połowie lat 60. w niemieckiej wytwórni lotniczej Dornier Flugzeugwerke GmbH opracowano eksperymentalny wojskowy samolot transportowy pionowego startu i lądowania. Pierwszy lot samolotu oznaczonego jako Dornier Do 31E odbył się w dniu 10 lutego 1967 roku, przy czym był to normalny start z lotniska. Dopiero drugi prototyp posłużył do prób statycznych. Zbudowano jeszcze trzeci prototyp który posłużył do prób pionowego startu i lądowania. Po serii prób ostatecznie wycofano się z tego projektu w 1970 roku, rezygnując z dalszych prób i rozwijania tego projektu.
Użycie w lotnictwie
Samoloty Dornier Do 31E były używane wyłącznie do lotów próbnych w jednostce eksperymentalnej Luftwaffe – Erprobungsstelle 64 w latach 1967 - 1970. Po rezygnacji z dalszych badań samoloty przekazano do muzeum. Jeden znajduje się w Dornier-Museum w Friedrichshafen a drugi w Deutsches Museum Flugwerft Schleissheim w Oberschleißheim.
Opis konstrukcji
Samolot Dornier Do 31 był górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Skrzydło klasyczne pokryte laminatem. Do lotu poziomego służyły mu dwa silniki odrzutowe, a do lotu pionowego dodatkowo cztery silniki nośne.
Kadłub ma przekrój kołowy o średnicy 3,2 m, do wnętrza kadłuba prowadzi tylna rampa otwierana hydraulicznie. Wewnątrz kadłuba może przebywać 36 żołnierzy z pełnym uzbrojeniem lub 3 samochody terenowe lub 24 pary noszy z rannymi.
Podwozie trzypodporowe z kołem przednim, chowane w locie.
Samolot był wyposażony w 2 silniki odrzutowe o ciągu 68,95 kN każdy do lotu poziomego z możliwością zmiany położenia dysz. Ponadto do lotu pionowego wyposażony w 4 silniki odrzutowe o ciągu 19,57 kN w dwóch zespołach.
Bibliografia
- Dornier Do-31E. „Skrzydlata Polska”. 32 (1048), s. 18, 8 sierpnia 1971. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności.
- Dornier Flugzeuge Aircraft. Dornier GmbH Friedrichshafen Museum, 1983, s. 119, 146. (ang. • niem.).
- Tobias Billig: Dornier Do 31. Geschichte der Luftwaffe, 2013-11-25. [dostęp 2014-08-14]. (niem.).

