Przebieg kariery
W sierpniu 2008 w Predazzo zadebiutował w zawodach FIS Cup. Pierwsze punkty zdobył w nich 10 stycznia 2009 w Harrachovie, zajmując 6. miejsce. Dzień później był trzeci. Po kolejnych dwóch tygodniach zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym. W pierwszym konkursie w Kranju został zdyskwalifikowany, a dzień później zajął 4. pozycję[3].
W sezonie 2009/2010 zadebiutował w mistrzostwach świata juniorów. W zawodach w Hinterzarten zajął 15. miejsce indywidualnie, a w konkursie drużynowym zdobył brązowy medal. Startował również w Pucharze Kontynentalnym – najwyżej był na czwartym miejscu[4].
27 i 28 grudnia 2011 dwukrotnie zajął miejsca na podium Pucharu Kontynentalnego. W Engelbergu był kolejno drugi i trzeci[5]. 20 stycznia 2012 roku zadebiutował w konkursie Pucharu Świata w Zakopanem i jednocześnie zdobył pierwsze punkty, zajmując 29. miejsce po skokach na 122 i 104 metry[6]. W odbywających się w tureckim Erzurum zawodach mistrzostw świata juniorów Hvala zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym[7]. W zawodach drużynowych reprezentacja Słowenii z Hvalą w składzie była 4. W sezonie 2011/2012 Pucharu Świata dwukrotnie zajął miejsca w najlepszej dziesiątce: 4 marca 2012 był 9. w Lahti, a 11 marca 8. w Oslo[5]. 17 marca w Planicy, w drugiej serii konkursu drużynowego, ustanowił swój rekord życiowy w długości skoku narciarskiego, uzyskując 213 metrów[8].
Na początku sezonu 2012/2013 regularnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce Pucharu Świata. Był 8. w Lillehammer, 7. w Krasnej Polanie, 5. w Engelbergu[9]. W konkursie w Ruce po pierwszej serii Hvala prowadził po skoku na odległość 141 m, lecz po krótkim skoku w drugiej serii zajął 24. miejsce[10]. Zwyciężył w konkursie indywidualnym i drużynowym skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu[11][12]. 13 lutego 2013 po raz pierwszy w karierze wygrał konkurs Pucharu Świata. Stało się to na skoczni Vogtland Arena w Klingenthal[13]
W sierpniu 2020 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[14].
Starty J.Hvali na mistrzostwach świata – szczegółowo
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
| 22. |
23 lutego |
2013 |
Predazzo |
Trampolino Dal Ben |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
97,0 m |
95,0 m |
222,3 pkt |
30,6 pkt |
Anders Bardal |
| 8. |
24 lutego |
2013 |
Predazzo |
Trampolino Dal Ben |
K-95 |
HS-106 |
druż. miesz.[a] |
95,5 m |
92,0 m |
920,0 pkt (225,7 pkt) |
91,0 pkt |
Japonia |
| 25. |
28 lutego |
2013 |
Predazzo |
Trampolino Dal Ben |
K-120 |
HS-134 |
indywid. |
122,0 m |
125,0 m |
259,8 pkt |
36,0 pkt |
Kamil Stoch |
| 6. |
2 marca |
2013 |
Predazzo |
Trampolino Dal Ben |
K-120 |
HS-134 |
druż.[b] |
117,5 m |
122,0 m |
1046,4 pkt (246,0 pkt) |
89,5 pkt |
Austria |
Starty J. Hvali na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
| 15. |
28 stycznia |
2010 |
Hinterzarten |
Adlerschanze |
K-95 |
HS-108 |
indywid. |
98,0 m |
97,5 m |
236,0 pkt |
46,5 pkt |
Michael Hayböck |
3. |
30 stycznia |
2010 |
Hinterzarten |
Adlerschanze |
K-95 |
HS-108 |
druż.[c] |
98,5 m |
99,5 m |
1006,5 pkt |
24,0 pkt |
Austria |
2. |
23 lutego |
2012 |
Erzurum |
Kiremitliktepe |
K-95 |
HS-109 |
indywid. |
110,5 m |
105,5 m |
280,5 pkt |
6,0 pkt |
Nejc Dežman |
| 4. |
25 lutego |
2012 |
Erzurum |
Kiremitliktepe |
K-95 |
HS-109 |
druż.[d] |
98,0 m |
93,0 m |
954,5 pkt |
34,0 pkt |
Norwegia |
1. |
24 stycznia |
2013 |
Liberec |
Ještěd |
K-95 |
HS-100 |
indywid. |
103,0 m |
102,0 m |
283,5 pkt |
– |
1. |
26 stycznia |
2013 |
Liberec |
Ještěd |
K-95 |
HS-100 |
druż.[e] |
101,0 m |
107,0 m |
1086,5 pkt |
– |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
| Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
| 1. |
13 lutego |
2013 |
Klingenthal |
Vogtland Arena |
K-125 |
HS-140 |
142,5 m |
133,0 m |
259,5 pkt |
1. |
– |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
| Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
| 1. |
24 stycznia |
2016 |
Sapporo |
Ōkurayama |
K-120 |
HS-134 |
139,5 m |
127,0 m |
278,7 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
| Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
| 1. |
27 grudnia |
2011 |
Engelberg |
Gross-Titlis-Schanze |
K-125 |
HS-137 |
135,0 m |
131,5 m |
261,7 pkt |
2. |
14,6 pkt |
Kenneth Gangnes |
| 2. |
28 grudnia |
2011 |
Engelberg |
Gross-Titlis-Schanze |
K-125 |
HS-137 |
123,5 m |
134,0 m |
241,5 pkt |
3. |
1,4 pkt |
Kenneth Gangnes i Wolfgang Loitzl |
| 3. |
25 stycznia |
2015 |
Planica |
Bloudkova velikanka |
K-125 |
HS-139 |
124,0 m |
– |
119,8 pkt |
2. |
11,0 pkt |
Klemens Murańka |
| 4. |
28 lutego |
2015 |
Titisee-Neustadt |
Hochfirstschanze |
K-125 |
HS-142 |
127,0 m |
135,0 m |
250,5 pkt |
2. |
3,9 pkt |
Kenneth Gangnes |
| 5. |
22 stycznia |
2016 |
Sapporo |
Miyanomori |
K-90 |
HS-100 |
95,5 m |
90,0 m |
240,5 pkt |
3. |
5,5 pkt |
Tomáš Vančura |
| 6. |
23 stycznia |
2016 |
Sapporo |
Ōkurayama |
K-120 |
HS-134 |
130,0 m |
129,5 m |
266,1 pkt |
2. |
1,5 pkt |
Tom Hilde |
| 7. |
24 stycznia |
2016 |
Sapporo |
Ōkurayama |
K-120 |
HS-134 |
139,5 m |
127,0 m |
278,7 pkt |
1. |
– |
| 8. |
4 lutego |
2017 |
Erzurum |
Kiremitliktepe |
K-125 |
HS-140 |
133,5 m |
141,0 m |
269,3 pkt |
2. |
0,4 pkt |
Nejc Dežman |
| 9. |
5 lutego |
2017 |
Erzurum |
Kiremitliktepe |
K-95 |
HS-109 |
98,5 m |
106,5 m |
260,7 pkt |
2. |
2,5 pkt |
Nejc Dežman |
| 10. |
17 marca |
2019 |
Zakopane |
Wielka Krokiew |
K-125 |
HS-140 |
129,5 m |
134,0 m |
246,2 pkt |
2. |
13,4 pkt |
Aleksander Zniszczoł |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
| Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
| 1. |
8 lipca |
2012 |
Kranj |
Bauhenk |
K-100 |
HS-109 |
104,5 m |
108,0 m |
253,5 pkt |
3. |
10,8 pkt |
Peter Prevc |
| 2. |
7 lipca |
2013 |
Kranj |
Bauhenk |
K-100 |
HS-109 |
105,0 m |
102,5 m |
244,5 pkt |
3. |
9,5 pkt |
Nejc Dežman |
| 3. |
2 lipca |
2016 |
Kranj |
Bauhenk |
K-100 |
HS-109 |
107,5 m |
109,0 m |
231,3 pkt |
3. |
20,3 pkt |
Peter Prevc |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
| Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
| 1. |
11 stycznia |
2009 |
Harrachov |
Čerťák |
K-90 |
HS-100 |
95,0 m |
99,5 m |
258,5 pkt |
3. |
3,5 pkt |
Richard Freitag |
| 2. |
4 lutego |
2012 |
Kranj |
Bauhenk |
K-100 |
HS-109 |
108,0 m |
110,0 m |
257,4 pkt |
1. |
– |
| 3. |
13 stycznia |
2019 |
Zakopane |
Wielka Krokiew |
K-125 |
HS-140 |
135,0 m |
134,5 m |
264,7 pkt |
2. |
7,6 pkt |
David Haagen |
| 4. |
19 stycznia |
2019 |
Planica |
Bloudkova velikanka |
K-95 |
HS-102 |
96,5 m |
96,0 m |
236,2 pkt |
3. |
7,0 pkt |
Cene Prevc |
| 5. |
20 stycznia |
2019 |
Planica |
Bloudkova velikanka |
K-95 |
HS-102 |
96,5 m |
100,0 m |
261,2 pkt |
2. |
2,7 pkt |
Cene Prevc |
| 6. |
22 grudnia |
2019 |
Oberwiesenthal |
Fichtelbergschanzen |
K-95 |
HS-105 |
96,5 m |
101,5 m |
247,7 pkt |
1. |
– |
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
Uwagi
- 1 2 Skład zespołu: Urša Bogataj, Jaka Hvala, Špela Rogelj i Peter Prevc
- 1 2 Skład zespołu: Robert Kranjec, Jurij Tepeš, Jaka Hvala i Peter Prevc
- 1 2 Skład zespołu: Matic Kramaršič, Dejan Judež, Jaka Hvala i Peter Prevc
- 1 2 Skład zespołu: Rok Justin, Anže Lanišek, Jaka Hvala i Nejc Dežman
- 1 2 Skład zespołu: Anže Semenič, Ernest Prišlič, Cene Prevc i Jaka Hvala
- 1 2 Skład zespołu: Luka Leban, Jaka Hvala, Rok Justin i Peter Prevc
Przypisy
- 1 2 Jaka HVALA - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-04-20].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Adam Kwieciński: HVALA Jaka 1993.07.15 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-20].
- ↑ HVALA Jaka - Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2013-01-30]. (ang.).
- ↑ HVALA Jaka - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2013-01-30]. (ang.).
- 1 2 HVALA Jaka - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2013-01-30]. (ang.).
- ↑ Wyniki Pucharu Świata, z dnia 2012-01-20 w Zakopane (HS 134), Polska. skijumping.pl. [dostęp 2012-01-21].
- ↑ Paweł Guzik: MŚJ w Erzurum: Dezman wygrywa, Zniszczoł wicemistrzem!. skijumping.pl, 2012-02-23. [dostęp 2013-01-30].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Planica: 34 rekordy życiowe i dwa rekordy krajów w Planicy. skokinarciarskie.pl, 2012-03-18. [dostęp 2013-01-30].
- ↑ HVALA Jaka - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2013-01-30]. (ang.).
- ↑ Paweł Guzik: PŚ w Kuusamo: Severin Freund wygrywa i obejmuje prowadzenie w PŚ. skijumping.pl, 2012-12-01. [dostęp 2013-01-30].
- ↑ Paweł Stawowczyk: MŚJ: Złoty Hvala, srebrny Murańka, Kłusek tuż za podium. skokinarciarskie.pl, 2013-01-24. [dostęp 2013-01-24].
- ↑ Tadeusz Mieczyński: MŚJ w Libercu: Słoweńcy najlepsi, Polacy ze srebrem!. skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-27].
- ↑ Tadeusz Mieczyński: PŚ w Klingenthal: Jaka Hvala triumfuje, Żyła 6., Stoch zdyskwalifikowany!. skijumping.pl, 2013-02-13. [dostęp 2013-02-13].
- ↑ Adam Bucholz: Jaka Hvala zakończył karierę. skijumping.pl, 2020-08-11. [dostęp 2024-04-20].