Martin Ryle

Martin Ryle
Państwo działania

Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

27 września 1918
Brighton

Data i miejsce śmierci

14 października 1984
Cambridge

profesor
Specjalność: fizyka, astronomia
Alma Mater

Bradfield College,
Uniwersytet Oksfordzki

Uczelnia

Uniwersytet w Cambridge

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki
Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego

Strona internetowa

Martin Ryle (ur. 27 września 1918 w Brighton, zm. 14 października 1984 w Cambridge) – brytyjski fizyk i astronom, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1974 (pierwsza nagroda przyznana w uznaniu zasług w badaniach astronomicznych) za pionierskie prace w dziedzinie radioastronomii[1].

Życiorys

Ukończył Bradfield College i Uniwersytet Oksfordzki (1939). W czasie II wojny światowej rozwijał techniki radarowe dla RAF. Po wojnie na Uniwersytecie w Cambridge współpracował z J.A. Ratcliffe'm i L. Bragg'iem przy badaniach promieniowania radiowego Słońca. Używając technik interferometrycznych, Martin Ryle i jego współpracownicy określali położenie radioźródeł z dokładnością, która pozwalała odnaleźć je i badać w zakresie optycznym widma. Przeprowadzone przez niego zliczenia radioźródeł o różnej jasności dostarczyły silnych argumentów przemawiających za modelem ewoluującego Wszechświat[1].

Od roku 1957 dyrektor, a od roku 1959 profesor radioastronomii Mullard Radio Astronomy Observatory w Cambridge. Od 1952 członek Royal Society, od 1971 członek Akademii Nauk ZSRR, od 1982 astronom królewski. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. w 1964 Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego i w 1974 Medal Bruce (Towarzystwa Astronomicznego Pacyfiku).

Autor tzw. metody syntezy apertury[2] – techniki, która pozwoliła określać położenie i uzyskiwać obrazy radioźródeł z dużą kątową rozdzielczością w czasie obserwacji z użyciem radioteleskopów o małej średnicy. W 1974 został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za pionierskie badania astrofizyczne, a zwłaszcza odegranie decydującej roli na drodze m.in. do odkrycia pulsarów (nagroda dzielona z Antonym Hewishem). Uważany jest za odkrywcę kwazarów i współodkrywcę pulsarów.

Przypisy

  1. 1 2 Martin Ryle - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1974 > Martin Ryle, Antony Hewish [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-00]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 12, 1974, Radio Telescopes of Large Resolving Power
  2. ↑ Kazimierz M. Borkowski: VLBI (Very Long Baseline Interferometry)). [w:] Młody Technik, Rocznik XXXVI, Nr 6/1985, 6–19 [on-line]. Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”. [dostęp 2014-02-09]. (pol.).

Bibliografia

  • Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13393-7, OCLC 830213964.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.