Nakajima E8N

Nakajima E8N

Dane podstawowe
Państwo	Japonia
Producent	Nakajima
Typ	wodnosamolot rozpoznawczy
Konstrukcja	dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie – pływakowe, stałe
Załoga	2
Historia
Data oblotu	1934
Lata produkcji	1935 – 1940
Liczba egz.	755
Dane techniczne
Napęd	1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Nakajima Kotobuki
Moc	630 KM (470 kW)
Wymiary
Rozpiętość	9,98 m
Długość	8,81 m
Wysokość	3,84 m
Powierzchnia nośna	26,50 m²
Masa
Własna	1 320 kg
Osiągi
Prędkość maks.	300 km/h
Prędkość wznoszenia	6 min. 31 sek. na wysokość 3000 m
Pułap	7 270 m
Zasięg	898 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 km Typ 92 kal. 7,7 mm 2 x 30 kg bomb
Użytkownicy
Japonia
Rzuty

Nakajima E8N (oznaczenie amerykańskie – Dave) – japoński wodnosamolot zwiadowczy z okresu II wojny światowej.

Samolot powstał jako rozwinięcie swojego poprzednika E4N. Pierwszy oblot prototypów odbył się w marcu 1934.

Wodnosamolot E8N został wprowadzony do służby w 1936 roku. Był głównym samolotem pokładowym japońskich pancerników i ciężkich krążowników. Służył głównie jako samolot rozpoznawczy a także korygujący ostrzał artyleryjski okrętów. Uczestniczył w wielu bataliach japońskiej ekspansji na Pacyfiku i Oceanie Indyjskim. Stopniowo zastępowany przez nowocześniejsze Mitsubishi F1M i Aichi E13A.

Wodnosamolot Nakajima E8N był dwupłatem o konstrukcji mieszanej, z jednym pływakiem centralnym i dwoma podskrzydłowymi z duralu^[1]. Kabiny odkryte, umieszczone jedna za drugą.

Napęd samolotu stanowił dziewięciocylindrowy silnik gwiazdowy, chłodzony powietrzem.

Uzbrojenie samolotu stanowił 1 stały strzelający do przodu i 1 ruchomy karabin maszynowy umieszczony w drugiej kabinie. Samolot mógł także przenosić dwie bomby o masie 30 kg.