SZD-28
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
2 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
21,14 m |
| Długość |
8,2 m |
| Powierzchnia nośna |
25,1 m² |
| Osiągi | |
| Prędkość minimalna |
59 km/h |
| Prędkość dopuszczalna |
200 km/h |
| Prędkość min. opadania |
0,90 m/s przy 68 km/h |
| Doskonałość maks. |
23 przy prędkości 83 km/h |
| Dane operacyjne | |
SZD-28 – projekt polskiego dwukadłubowego szybowca doświadczalnego opracowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej.
Historia
W 1960 r. w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym rozpoczęto prace nad projektem dwukadłubowego szybowca doświadczalnego SZD-28 (latające laboratorium). Miał on być przeznaczony do prowadzenia badań profili płatów w warunkach jak najbardziej zbliżonych do rzeczywistych. W tym celu przewidywano montowanie między kadłubami segmentu skrzydła z profilem do testów. Projekt wstępny opracowywał inż. Zbigniew Badura i inż. Tadeusz Łabuć. W konstrukcji tej przewidywano użycie kadłubów szybowca SZD-9 Bocian 1D.
Załogę miał stanowić pilot zajmujący miejsce w lewym kadłubie na przednim siedzeniu, choć przewidywano także możliwość zabierania asystenta w prawym kadłubie. Oprócz załogi zabierana miała być aparatura pomiarowa o wadze do 50 kg.
Po zarzuceniu prac nad tym projektem rozważano jeszcze możliwość budowy innego typu szybowca doświadczalnego o oznaczeniu SZD-28 Kondor. W 1959 r. inż Józef Niespał opracował niezrealizowany projekt szybowca treningowego o oznaczeniu SZD-28 Sowa.
Bibliografia
- Andrzej Błasik, Andrzej Glass, Stanisław Madeyski (praca zbiorowa), Konstrukcje lotnicze Polski Ludowej, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1965.
- Niespał J., Zatwarnicki R., Stafiej W., Konstrukcje SZD, Skrzydlata Polska nr 49/1976.
Linki zewnętrzne
- SZD-28 (Latające laboratorium)
- SZD-28 latające laboratorium, 1960
- Problemy rozwoju szybowców Bocian i Puchacz. smil.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-29)].
.svg.png)