Savoia-Marchetti SM.91
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dwusilnikowy średniopłat o konstrukcji metalowej |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
10 marca 1943 |
| Lata produkcji |
1943 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 silniki rzędowe Daimler-Benz DB 605A-1 |
| Moc |
1475 KM (1085 kW) (każdy) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
19,70 m |
| Długość |
13,25 m |
| Wysokość |
3,84 m |
| Powierzchnia nośna |
41,76 m² |
| Masa | |
| Własna |
6400 kg |
| Startowa |
8890 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
584 km/h na 7000 m |
| Prędkość przelotowa |
515 km/h na 6390 m |
| Prędkość wznoszenia |
8 min 30 sek na 8000 m |
| Pułap |
11 000 m |
| Zasięg |
1590 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| (planowane) 5 działek Mauser MG 151/20 kal. 20 mm 640 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| Włochy, Niemcy | |
| Rzuty | |
 | |
.svg.png){kind=small}
Savoia-Marchetti SM.91 – włoski samolot wielozadaniowy z okresu II wojny światowej. Miał wykonywać zadania samolotu myśliwskiego, bombowego, szturmowego i rozpoznawczego.
Historia
W 1941 roku włoskie Ministerstwo Lotnictwa rozpisało konkurs[1] na ciężki wielozadaniowy samolot, który miał wykonywać zadania samolotu myśliwskiego, bombowego, szturmowego i rozpoznawczego. W odpowiedzi zgłoszono trzy projekty, jedne wytwórni Caproni Ca-380 Corsao oraz dwa SM.91 i SM.92 przez wytwórnię Savoia-Marchetti. Wytwórnia nadała swojej konstrukcji oznaczenie SM.91 po raz drugi, ponieważ to samo oznaczanie nosił inny projekt powstały w 1939 roku.
Przy opracowywaniu SM.91 wykorzystano projekt bombowca Savoia-Marchetti SM.88. SM.91 został zaprojektowany jako dwukadłubowy, dwusilnikowy samolot z centralną gondolą, w której mieściła się załoga i uzbrojenie. Koncepcja konstrukcji taka jak w Lockheed P-38 Lightning. Napęd miały stanowić silniki Alfa Romeo RA-1050 RC.58 Tifone, będące licencyjną wersją niemieckich silników Daimler-Benz DB 605A-1. Uzbrojenie miało być złożone z 5 działek Mauser MG 151/20 kal. 20 mm, z czego trzy w centralnej gondoli a dwa w skrzydłach. Ponadto maszyna miała przenosić 4 bomby po 100 lub 160 kg albo 1 bombę 500 kg.
Prototyp (MM530) został oblatany 11 marca 1943 roku[2]. Jego testy trwały do dnia kapitulacji Włoch 8 września 1943 roku. Potem samolot został przejęty przez Niemców i testowany w Rechlinie[3]. Drugi protyp został ukończony w lipcu 1944 roku i został oblatany. Uległ zniszczeniu w nalocie na zakłady 27 grudnia 1944 roku[4].
Opis konstrukcji
SM.91 był dwusilnikowym, dwumiejscowym, dwukadłubowym średniopłatem z centralną gondolą samolotem wielozadaniowym o metalowej konstrukcji. Miał chowane podwozie ze stałym kółkiem ogonowym. Statecznik poziomy znajdował się pomiędzy podwójnym usterzeniem pionowym. Napęd stanowiły dwa silniki rzędowe w prototypach Daimler-Benz DB 605A-1 o mocy 1475 KM każdy, chłodzone cieczą, w układzie odwróconego V. Silniki napędzały trójłopatowe, metalowe śmigła o zmiennym skoku. Uzbrojenie miało stanowić (prototypy były nieuzbrojone) 5 działek Mauser MG 151/20 kal. 20 mm, z czego trzy w centralnej gondoli a dwa w skrzydłach, wszystkie z zapasem po 300 naboi. Ponadto maszyna miała przenosić 4 bomby po 100 lub 160 kg albo 1 bombę 500 kg.
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ https://archive.is/20030428102239/http://www.samoloty.ow.pl/str097.htm i http://www.airwar.ru/enc/fww2/sm92.html, [dostęp 9.11.2009 r.]
- ↑ Podawana też jest data 10 marca 1943 r. https://archive.is/20030428102239/http://www.samoloty.ow.pl/str097.htm czy http://www.airwar.ru/enc/fww2/sm91.html, [dostęp 9.11.2009 r.]
- ↑ https://archive.is/20030428102239/http://www.samoloty.ow.pl/str097.htm, [Dostęp 9.11.2009 r.]
- ↑ http://www.airwar.ru/enc/fww2/sm91.html, [Dostęp 9.11.2009 r.]
.svg.png)
