U-70 (1940)

U-70

Klasa	okręt podwodny
Historia
Stocznia	Germania
Położenie stępki	19 grudnia 1939
Wodowanie	12 października 1940
Kriegsmarine
Wejście do służby	23 listopada 1940
Zatopiony	7 marca 1941
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	769 t 871 t
Długość	67,1 m
Szerokość	6,2 m
Zanurzenie	4,74 m
Zanurzenie testowe	230 m Obliczona głębokość krytyczna: 250–295 m
Napęd
spalinowo-elektryczny Na powierzchni: Dwa turbodoładowane, 6 cylindrowe silniki wysokoprężne M6V 40/46, Germaniawerft, o łącznej mocy od 2,800 do 3,200 KM (2,400 kW) przy 470 do 490 obr./min W zanurzeniu: Dwa silniki elektryczne AEG GU 460/8-276 o łącznej mocy 750 KM i rozwijające max 296 obr./min
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	17,7 w. 7,6 w.
Zasięg	Na powierzchni: 8550 Mm (10 w.) W zanurzeniu: 80 Mm (4 w.)
Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14), lub 39 min TMB, lub 26 min TMA, działo 88 mm, działko 20 mm, karabin maszynowy MG 42
Załoga	44 do 52

U-70 – niemiecki okręt podwodny typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940.

Okręt wyszedł na pierwszy i jedyny patrol bojowy z bazy w Kilonii 20 lutego 1941. Zatopiony na południowy wschód od Islandii na pozycji 65°15′00″N 14°00′00″W/65,250000 -14,000000 przez brytyjskie korwety HMS „Camellia” i HMS „Arbutus”. Zginęło 20 członków załogi U-70, 25 zostało uratowanych. Do momentu zatopienia U-70 zatopił jeden statek o tonażu 820 BRT i uszkodził 3 o łącznym tonażu 20 484 BRT.

• 23.11.1940 - 31.01.1941 - 7. Flotylla U-bootów w Kilonii (szkolenie)
• 01.02.1941 - 07.03.1941 - 7. Flotylla U-bootów w Saint-Nazaire (okręt bojowy)
• 07.03.1941 - zatopiony

Dowódcy:
23.11.1940 - 07.03.1941 - Kapitanleutnant (kapitan marynarki) Joachim Matz