U-954
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
10 lutego 1942 |
| Wodowanie |
28 października 1942 |
.svg.png){kind=small} Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby |
23 grudnia 1942 |
| Zatopiony |
19 maja 1943 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
na powierzchni 769 t |
| Długość |
67,1 m |
| Szerokość |
6,2 m |
| Zanurzenie |
4,74 m |
| Napęd | |
| na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM | |
| Prędkość |
na powierzchni 17,7 w. |
| Zasięg |
na powierzchni 8550 Mm (10 w.) |
| Uzbrojenie | |
| 5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm | |
| Załoga |
47 |
U-954 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1942 roku.
Historia
Podczas II wojny światowej okręt odbył jeden, 42-dniowy patrol bojowy, nie odnosząc sukcesów.
U-954 został zatopiony 19 maja 1943 roku na południowy wschód od przylądka Farvel (Grenlandia) przez brytyjską fregatę HMS „Jed” i slup HMS „Sennen”[1]. Zginęła cała załoga – 47 oficerów i marynarzy, w tym Peter Dönitz, młodszy syn admirała Karla Dönitza, pełniący funkcję oficera wachtowego. Okrętem podczas bitwy o konwój SC 130 dowodził Odon Loewe[2].
Przypisy
- ↑ Początkowo zatopienie U-954 przypisywano brytyjskiemu samolotowi ze 120. Dywizjonu RAF, który tego samego dnia atakował w pobliżu niezidentyfikowanego U-Boota. W toku powojennej weryfikacji Admiralicja przyznała ostatecznie zatopienie U-954 jednostkom nawodnym.
- ↑ Clay Blair, Hitlera wojna u-bootów, Wydawnictwo Magnum 1999, t. 2, s. 368, ISBN 83-85852-42-5
Bibliografia
- U-954. www.uboat.net. [dostęp 2008-11-04]. (ang.).