13 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
![]() | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
13 Dywizja Piechoty (niem. 13. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Polskę, Belgię i Francję oraz ataku na Związek Radziecki pod nazwą 13 Dywizja Pancerna.
Formowanie i walki
Sformowana w 1934 pod ukrytą nazwą Infanterieführer IV, miejsce stacjonowania sztabu Magdeburg. Na mocy rozkazu z dnia 15 października 1935 otrzymała oficjalną nazwę 13 Dywizja Piechoty. Stacjonowała w XI Okręgu Wojskowym. Przeformowana rozkazem z dnia 12 października 1937 w 13 Dywizję Piechoty (zmotoryzowaną). W 1939 brała udział w agresji na Polskę a w 1940 na Belgię i Francję[1]. W czasie walk przeciw oddziałom Wojska Polskiego wchodziła w skład XIV Korpusu Armijnego[2]. W czasie agresji na Polskę, 8 września 1939 roku otoczyła pod Dobrą Wolą polską 29 Dywizja Piechoty. Sztab 29 DP wyrwał się z okrążenia jednak Dywizja jako zwarta siła przestała istnieć[3]. W dniu 11 października 1940 13 Dywizja Piechoty przekształcona została w 13 Dywizję Pancerną.
Dowódcy dywizji
- gen. mjr Paul Otto (od 1 października 1934)
- gen. por. Moritz von Faber du Faur (od 21 sierpnia 1939)
- gen. mjr Paul Otto (od 7 września 1939)
- gen. por. Friedrich-Wilhelm von Rotkirch und Panthen (od 1 listopada 1939)[4]
Struktura organizacyjna
Stan w sierpniu 1939:
- 33 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu i I batalionu – Dessau, II batalionu – Bernburg, III i rezerwowego batalionu – Zerbst;
- 66 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu II i III batalionu – Burg, I batalion – Magdeburg;
- 13 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, II i III dywizjonu – Magdeburg;
- I dywizjon 48 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Dessau;
- 4 batalion pionierów: miejsce postoju – Magdeburg;
- 13 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Magdeburg;
- 13 oddział łączności: miejsce postoju – Magdeburg;
- 13 oddział obserwacyjny: miejsce postoju –nie został wystawiony;
Przypisy
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 38.
- ↑ Bishop 2009 ↓, s. 25.
- ↑ Karbowiak i Karbowiak 2025 ↓, s. 239.
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 40.
Bibliografia
- Chris Bishop: Niemieckie piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11428-9.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11725-9.
- Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w.
- Stoves Rolf Die gepanzerten und motorisierten deutschen Grossverbande (Divisionen und Selbstandige Brigaden) 1939-1945, b.m.w i b.r.w.
- Arkadiusz Karbowiak, Michał Karbowiak: Bohaterowie czy zbrodniarze? Rozmowy o polskim podziemiu. Rzeszów: 2025. ISBN 978-83-68153-42-2.
(Wehrmacht).svg.png)
