339 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
![]() | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1940 |
| Rozformowanie |
1944 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
339 Dywizja Piechoty (niem. 339. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki, gdzie została rozbita.
Sformowana w Meiningen rozkazem z 15 grudnia 1940, w 14. fali mobilizacyjnej w IX Okręgu Wojskowym. Podstawą formowania były oddziały 52 Dywizji Piechoty i 299 Dywizji Piechoty. Do jesieni 1941 roku stacjonowała na terytorium okupowanej Francji. Następnie przerzucona została na terytorium ZSRR gdzie uczestniczyła w walkach przeciw Armii Czerwonej m.in. pod: Witebskiem, Rżewem i Moskwą[1]. W bitwie pod Kijowem poniosła ciężkie straty. Po kolejnych stratach w czasie walk w kotle pod Brodami została rozwiązana w lipcu 1944, a jej resztkami wzmocniono 183 Dywizji Piechoty[2].
339 Dywizję obciążają prześladowania Żydów jakich dopuszczała się na terytorium Związku Radzieckiego. Żołnierze otrzymali m.in. rozkazy aby zabijać wszystkich Żydów w strefie działań oddziałów 339 Dywizji Piechoty. Służący w 339 DP mjr Alfred Commichau, wydał rozkaz nakazujący rozstrzelanie Żydów w Kruczej[3]. Wymordowanie około 150 Żydów miało miejsce 10 października 1941[4].
Dowódcy dywizji
| Stopień | Imię i nazwisko | Czasokres |
|---|---|---|
| gen. por. | Georg Hewelke | 15 XII 1940 – I 1942 |
| gen. por. | Kurt Pflugradt | I 1942 – 8 XII 1942 |
| gen. mjr | Martin Ronicke | 8 XII 1942 – 1 X 1943 |
| gen. mjr | Wolfgang Lang | 1 X 1943 – 15 XI 1943 |
Struktura organizacyjna
| Grudzień 1940 | Lipiec 1943 |
|---|---|
| 691 pułk piechoty | 391 pułk grenadierów |
| 692 pułk piechoty | 392 pułk grenadierów |
| 693 pułk piechoty | 393 pułk grenadierów |
| 339 oddział artylerii | 339 pułk artylerii |
| 339 batalion pionierów | |
| 339 oddział przeciwpancerny | |
| 339 oddział łączności | |
| 339 batalion zapasowy | |
Przypisy
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 50.
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 51.
- ↑ Beorn 2017 ↓, s. 158.
- ↑ Beorn 2017 ↓, s. 161.
Bibliografia
- Waitman Wade Beorn: Polowanie na Żydów. Zbrodnie Wehrmachtu. Warszawa: 2017. ISBN 978-83-7773-537-4.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
.svg.png)
