384 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

384 Dywizja Piechoty

384. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1942, 1943
Rozformowanie	1943, 1944
Działania zbrojne
II wojna światowa bitwa stalingradzka
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota

384 Dywizja Piechoty (niem. 384. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w walkach na terytorium Związku Radzieckiego. Zniszczona pod Stalingradem.

Sformowana na poligonie Königsbrück na mocy rozkazu z 10 stycznia 1942 roku, w 18. fali mobilizacyjnej w IV Okręgu Wojskowym. Dywizja została skierowana w kwietniu 1942 r. na front wschodni w ramach Grupy Armii Południe. Walczyła o Charków, Izium i Stalingrad, gdzie została zniszczona w styczniu 1943 razem z całą 6 Armią^[1].

Jednostkę odbudowano pod koniec 1943 w okupowanej Francji na bazie ocalałego sztabu i skierowano ponownie na front wschodni, gdzie walczyła na łuku Dniepru i o Krzywy Róg. Jesienią 1944 została okrążona w rejonie Kiszyniowa i rozbita. Jej niedobitków przejęły 76 i 15 Dywizja Piechoty operujące na Węgrzech.

• gen. mjr/gen.por. Kurt Hoffman 10 I 1942 – 13 II 1942;
• gen. por. Eccard Freiherr von Gablanz 13 II 1942 – 16 I 1943;
• płk Hans Dörr 16 I 1943 – 31 I 1943;
• gen. por. Hans de Salengre – Drabbe IV 1943 – 28 VII 1944;
• gen. por. Drabisch-Wachter VII 1944 – 1944.

• Skład w styczniu 1942:

534., 535. i 536. pułk piechoty, 384. pułk artylerii, 384. batalion pionierów, 384. oddział przeciwpancerny, 384. oddział łączności;

• Skład w czerwcu 1942:

534., 535. i 536. pułk piechoty, 384. pułk artylerii, 384. batalion pionierów, 384. oddział rozpoznawczy, 384. oddział przeciwpancerny, 384. oddział łączności, 384. polowy batalion zapasowy;

• Skład w marcu 1943:

534., 535. i 536. pułk grenadierów, 384. pułk artylerii, 384. batalion pionierów, 384. oddział rozpoznawczy, 384. oddział przeciwpancerny, 384. oddział łączności, 384. polowy batalion zapasowy;

• Skład w grudniu 1943:

534., 535. i 536. pułk grenadierów, 384. pułk artylerii, 384. batalion pionierów, 384. batalion fizylierów, 384. oddział przeciwpancerny, 384. oddział łączności, 384. polowy batalion zapasowy;

• 
  Nr 1.
• 
  Nr 2.
• 
  Nr 3.

• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0
• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce
• Janusz Piekałkiewicz: Stalingrad. Anatomia bitwy. Warszawa: 1995. ISBN 83-86510-42-0.