311 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1939 |
| Rozformowanie |
1940 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. por. Albrecht Brand |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Giżycko (formowanie) |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
311 Dywizja Piechoty (niem. 311. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej.
311 Dywizja Piechoty sformowana została w Giżycku na mocy rozkazu z 1 listopada 1939, poza falą mobilizacyjną w I Okręgu Wojskowym. Służyli w niej głównie żołnierze Landwehry uczestniczący we wrześniu 1939 w agresji na Polskę a ramach Grupy Branda i Brygady Giżycko. W czerwcu 1940 311 DP została przeniesiona na poligon Grafenwohr w Bawarii. W czasie jej pobytu na poligonie żołnierzy starszych roczników zwolniono do cywila a dywizję rozwiązano[1].
Dowódca dywizji
- gen. por. Albrecht Brand, od 1 listopada 1939
- gen. por. Paul Gerhard, od 10 listopada 1939[1].
Struktura organizacyjna
- Struktura organizacyjna w listopadzie 1939 roku:
152., 161. i 162. pułk piechoty Landwehry, 161. pułk artylerii Landwehry, 161. batalion pionierów Landwehry, 311. oddział rozpoznawczy, 131. oddział łączności Landwehry;
- Struktura organizacyjna w grudniu 1939 roku:
152., 161. i 162. pułk piechoty Landwehry, 311. pułk artylerii, 161. batalion pionierów Landwehry, 311. oddział rozpoznawczy Landwehry, 131. oddział łączności Landwehry;
- Struktura organizacyjna w marcu 1940 roku:
247., 249. i 250. pułk piechoty, 311. pułk artylerii, 341. batalion pionierów, 341. oddział rozpoznawczy, 341. oddział łączności, 341. polowy batalion zapasowy;
Przypisy
- 1 2 Mitcham 2010 ↓, s. 26.
Bibliografia
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
