91 Dywizja Piechoty

91 Dywizja Piechoty

91. Infanterie-Division
(91. (LL) Infanterie-Division)

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	15 stycznia 1944 Baumholder
Rozformowanie	5 listopada 1944
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH

91 Dywizja Piechoty (niem. 91. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 15 stycznia 1944, w 25. fali mobilizacyjnej na poligonie Baumholder w XII Okręgu Wojskowym. Pierwotnie sformowana jako dywizja powietrznodesantowa, służyła jako klasyczna dywizja piechoty.

• Struktura organizacyjna w styczniu 1944:

1057. i 1058. pułk grenadierów, 191. pułk artylerii, 191. batalion pionierów, 191. kompania przeciwpancerna, 191. oddział łączności, 191. kompania przeciwlotnicza;

• Generalleutnant Bruno Ortner 10 II 1944 – 25 IV 1944;
• Generalmajor Wilhelm Falley 25 IV 1944 – 6 VI 1944^[a];
• Generalmajor Bernhard Klosterkemper 6 VI – 10 VI 1944;
• Generalmajor Eugen König 6 VI 1944 – 10 VIII 1944;

Dywizja stacjonowała na półwyspie Cotentin. W pierwszych dniach po lądowaniu Aliantów w Normandii poniosła tak ciężkie straty, że przyłączono ją do 77 Dywizji Piechoty. Niedobitków wysłano później do rejonu Eifel, gdzie jednostkę odbudowano. Po powrocie na front dywizja walczyła pod Rennes i została ponownie rozbita. 5 listopada 1944 r. jej resztki wchłonęła 344 Dywizja Grenadierów Ludowych.

• PaulP. Carell PaulP., Alianci lądują! Normandia 1944, KazimierzK. Szarski (tłum.), Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2006, ISBN 83-11-10309-7, OCLC 69293366 . Brak numerów stron w książce
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;