Iksabepilon
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C27H42N2O5S | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
506,70 g/mol | ||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||
| ATC | |||||||||||||||
| Stosowanie w ciąży |
kategoria D | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Iksabepilon – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny analog epotilonu B, należący do grupy epotilonów. Jest on substratem enzymu CYP3A4.
Mechanizm działania
Iksabepilon, wiążąc się bezpośrednio z podjednostką beta-tubuliny, upośledza funkcję mikrotubuli.
Leczenie
W październiku 2007 amerykańska Agencja Żywności i Leków zarejestrowała pierwszy epotilon – iksabepilon (Ixempra, Bristol-Myers Squibb) – do leczenia miejscowo zaawansowanego lub rozsianego raka sutka w monoterapii lub w skojarzeniu z kapecytabiną u chorych uprzednio leczonych antracyklinami i taksanami[1][2].
Przypisy
- ↑ Ixabepilone [online], Food and Drug Administration, 16 października 2007 [dostęp 2010-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2010-03-09] (ang.).
- ↑ N. Egerton, Ixabepilone (ixempra), a therapeutic option for locally advanced or metastatic breast cancer, „Pharmacy & Therapeutics”, 33 (9), 2008, s. 523–531, PMID: 19750031, PMCID: PMC2730126.
Bibliografia
- Piotr Wysocki, Epotilony – nowa klasa inhibitorów wrzeciona kariokinetycznego w leczeniu raka piersi, „Współczesna Onkologia”, 12 (8), 2008, s. 343–348.
- K.L. Cheng, T. Bradley, D.R. Budman, Novel microtubule-targeting agents – the epothilones, „Biologics”, 2 (4), 2008, s. 789–811, DOI: 10.2147/BTT.S3487, PMID: 19707459, PMCID: PMC2727900.
- J.T. Hunt, Discovery of ixabepilone, „Molecular Cancer Therapeutics”, 8 (2), 2009, s. 275–281, DOI: 10.1158/1535-7163.MCT-08-0999, PMID: 19174552.
- J.J. Lee, S.M. Swain, The epothilones: translating from the laboratory to the clinic, „Clinical Cancer Research”, 14 (6), 2008, s. 1618–1624, DOI: 10.1158/1078-0432.CCR-07-2201, PMID: 18347162.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
