Ogoniatki

Ogoniatki
	Paradoxornithidae
	Horsfield & F. Moore, 1854
	; Cynamonek czarnolicy (Fulvetta cinereiceps formosana)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	ogoniatki
	Typ nomenklatoryczny
	Paradoxornis Gould, 1836
Synonimy
	Paradoxornina Horsfield & F. Moore, 1854;
	Paradoxornina Horsfield & F. Moore, 1854;
Rodzaje
	10 rodzajów – zobacz opis w tekście
	10 rodzajów – zobacz opis w tekście

Ogoniatki^[2] (Paradoxornithidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes).

Występowanie

Większość gatunków tej rodziny zamieszkuje wschodnią, południowo-wschodnią i południową Azję, natomiast jeden gatunek, puzik, zachodnią Amerykę Północną^[3]. Zamieszkują różnorodne typy siedlisk, takie jak: zarośla nadrzeczne, lasy strefy umiarkowanej, lasy deszczowe czy zarośla bambusowe^[4]. Nie podejmują migracji, dotyczy to zarówno gatunków zamieszkujących strefę tropikalną, jak i umiarkowaną^[4].

Morfologia

Są to przeważnie małe, rzadziej średniej wielkości ptaki, o zazwyczaj długich ogonach^[4].

Długość ciała 9,5–28,5 cm, masa ciała 5–110 g^[4].

Systematyka

Ogoniatki są najbliżej spokrewnione z pokrzewkami (Sylviidae) i niekiedy łączono je w jedną rodzinę^[2]. Czasami ogoniatki łączono też z wąsatkami (Panuridae)^[2]^[5], lecz taksony te nie są ze sobą blisko spokrewnione^[2].

Podział systematyczny

Do rodziny należą następujące rodzaje^[2]:

Myzornis Blyth, 1843 – jedynym przedstawicielem jest Myzornis pyrrhoura Blyth, 1843 – olśniaczek
Moupinia David & Oustalet, 1877 – jedynym przedstawicielem jest Moupinia poecilotis (J. Verreaux, 1871) – rdzawosterka
Lioparus E.W. Oates, 1889 – jedynym przedstawicielem jest Lioparus chrysotis (Blyth, 1845) – złotobrzuszek
Chrysomma Blyth, 1843
Rhopophilus Giglioli & Salvadori, 1870 – jedynym przedstawicielem jest Rhopophilus pekinensis (Swinhoe, 1868) – smużnik
Fulvetta David & Oustalet, 1877
Chamaea Gambel, 1847 – jedynym przedstawicielem jest Chamaea fasciata (Gambel, 1845) – puzik
Calamornis Gould, 1874 – jedynym przedstawicielem jest Calamornis heudei (David, 1872) – ogoniatka trzcinowa
Paradoxornis Gould, 1836
Suthora Hodgson, 1837

Przypisy

1 2 T. Horsfield & F. Moore: A catalogue of the birds in the Museum of the Honorable East India Company. London: M.H. Allen, 1854, s. 376. (ang.).
1 2 3 4 5 Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paradoxornithidae Horsfield & Moore,F, 1854 - ogoniatki - Parrotbills and allies (wersja: 2024-10-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-20].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sylviid babblers, parrotbills, white-eyes. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-22]. (ang.).
1 2 3 4 S.M. Billerman: Parrotbills (Paradoxornithidae), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. S.M. Billerman, B.K. Keeney & N.D. Sly) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2023. [dostęp 2025-02-20]. (ang.).
↑ P. Mielczarek, W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40, zeszyt specjalny, s. 300, 1999.

[hor&mor-1] 1 2 T. Horsfield & F. Moore: A catalogue of the birds in the Museum of the Honorable East India Company. London: M.H. Allen, 1854, s. 376. (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-2] 1 2 3 4 5 Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paradoxornithidae Horsfield & Moore,F, 1854 - ogoniatki - Parrotbills and allies (wersja: 2024-10-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-20].

[ioc-3] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sylviid babblers, parrotbills, white-eyes. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-22]. (ang.).

[botw-4] 1 2 3 4 S.M. Billerman: Parrotbills (Paradoxornithidae), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. S.M. Billerman, B.K. Keeney & N.D. Sly) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2023. [dostęp 2025-02-20]. (ang.).

[mc-5] P. Mielczarek, W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40, zeszyt specjalny, s. 300, 1999.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

barglikowce (Acanthisitti)	bargliki
tyrankowce (Tyranni)	brodawniki szerokodzioby nosoczuby oliwczyki kurtaczki gorzykowate bławatnikowate bekardowate ostrodzioby królówki krzykaczyki szerokodziobki tęczaki muchotyranikowate tyrankowate obrożniki mrówkożery chronkowate kusaczki krytonosowate mrówkowody liściarki tęgosterowate garncarzowate
śpiewające (Oscines)	lirogony gąszczaki altanniki korołazy chwostkowate kolcopiórki miodojady lamparciki buszówkowate ziemnodrozdy stadniaki pieszaki liszkojady maoryski kowaliczki trzaskacze koralniczki czubce górniki jagodniki wireonkowate fletówki wilgowate szuflodziobki ostroloty łuskowczyki krępaczki wangowate gołogłowy paskowniki dzierzbiki satynki wachlarzówki dziwogony monarki skałowrony modrogłówki cudowronki czarniaki kruczaki dzierzby białoczuby krukowate płatkonosy jagodziaki koralniki miodniki długobiegi sępowronki skałoskoczki skalinkowate aksamitniki owadówki remizy sikory wąsatki skowronki nikatory krótkosterki chwastówkowate trzciniaki świerszczaki mimiki madagaskarniczki skąpoogonki jaskółkowate świstunki pokrzewczyki raniuszki wierzbówkowate bilbile pokrzewki ogoniatki szlarniki tymaliowate dżunglaki sikorniki pekińczyki palmowce jemiołuszki jedwabniczki jagodówki persówki reliktowce mysikróliki pomurniki kowaliki pełźce pełzacze siwuszki strzyżyki perłopiórki bąkojady przedrzeźniacze szpakowate pluszcze muchołówkowate drozdowate dudkowce górodrozdy kwiatówki nektarniki turkuśniki zieleniki złotogłówki tybetańczyki wikłaczowate astryldowate wdówki płochacze wróble pliszkowate łuszczakowate tanagrzce poświerki trznadle pasówki lasówki słowikówki kacykowate hispaniole zeledonki platynki trelniki antyle hispaniolczyki kardynały tanagrzyki tanagrowate