Bell XF-109
![]() | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Bell Aircraft Corporation |
| Typ |
myśliwiec bombardujący |
| Konstrukcja |
całkowicie metalowa |
| Załoga |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
6 x General Electric J85-GE-5 |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
7,24 m |
| Długość |
17,88 m |
| Wysokość |
4 m |
| Powierzchnia nośna |
18,05 m² |
| Masa | |
| Własna |
6250 kg |
| Startowa |
9300 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
2,3 Ma |
| Prędkość wznoszenia |
304 m/s |
| Pułap |
18 200 m |
| Zasięg |
2225 km |
| Promień działania |
630 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 × 20 mm 1 bomba atomowa o masie do 1000 kg | |
| Użytkownicy | |
| USA | |
Bell XF-109 – amerykański myśliwiec bombardujący pionowego startu i lądowania (VTOL). Zaprojektowany przez firmę Bell Aircraft Corporation. Zbudowano jedynie makietę samolotu.
Historia
Firma Bell na własną rękę opracowywała projekt samolotu pionowego startu i lądowania od 1959 roku. Projekt powstał na fali zaniepokojenia Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych możliwością zniszczenia i utraty lotnisk podczas ewentualnej wojny w Europie. Powstało wówczas szereg projektów samolotów wielozadaniowych, mogących działać niezależnie od stałych baz lotniczych. Jednym z takich projektów był Bell XF-109 (oznaczenie firmy D-188A), ośmiosilnikowy pionowzlot. Samolot posiadał długi kadłub z jednoosobową kabiną, za którą umieszczono dwa ustawione pionowo silniki J85-GE-19 o ciągu 13,4 kN. Za nimi znajdowały się zbiorniki paliwa, a w tylnej części kadłuba umieszczono dwa małe chwyty powietrza dla dwóch silników J85-GE-5, o ciągu 11,6 kN każdy, służących do lotu poziomego. Na końcach trapezowych skrzydeł zamontowano po jednej gondoli z dwoma silnikami J85-GE-5 każda. Gondole mogły obracać się o 90°, umożliwiając pionowy start samolotu. Cała konstrukcja miała zostać wykonana jako klasyczna konstrukcja półskorupowa, z duraluminium i częściowo ze stali. Siły powietrzne nie wykazały jednak żadnego zainteresowania tą konstrukcją i w 1961 roku program zamknięto.
Bibliografia
- Jerzy Gruszczyński. Niezrealizowane projekty serii wieku. „Nowa Technika Wojskowa”. 2, s. 46-50, 2001. ISSN 1230-1655.
