Northrop X-21
![]() | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
samolot eksperymentalny |
| Załoga |
5 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Liczba egz. |
2 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × General Electric J79-GE-13 |
| Ciąg |
41,9 kN każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
28,51 m |
| Długość |
22,94 m |
| Wysokość |
7,8 m |
| Powierzchnia nośna |
116,17 m² |
| Masa | |
| Własna |
20 783 kg |
| Startowa |
37 727 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
896 km/h |
| Pułap |
12 957 m |
| Zasięg |
7697 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| NASA | |
Northrop X-21 — amerykański eksperymentalny samolot ze skrzydłami o przepływie laminarnym, opracowany przez przedsiębiorstwo Northrop. Konstrukcja samolotu oparta była na konstrukcji samolotu bombowego B-66B. Silniki zamontowane w B-66 pod skrzydłami, przeniesiono do tylnej części kadłuba, by wyeliminować ich oddziaływanie na przepływ powietrza na płatach i zrobić miejsce dla kompresorów powietrza.
Maszyna służyła do badań nad możliwością ingerencji w przepływ powietrza w warstwie granicznej przy skrzydle, w celu zmniejszenia oporu aerodynamicznego płata i poprawienia dzięki temu zasięgu.
W samolocie zastosowano przekonstruowane płaty nośne, które w porównaniu ze standardowymi B-66 miały większą rozpiętość i powierzchnię nośną. Na całej powierzchni nośnej wyfrezowano drobne wyżłobienia, z których w celu poprawy przylegania opływającego strumienia odsysano powietrze.
Załoga składała się z jednego pilota i dwóch inżynierów pokładowych, dwóch dalszych inżynierów znajdowało się w komorze kadłuba, umieszczonej na wysokości skrzydeł.
Pierwszy lot maszyny odbył się 18 kwietnia 1963. Program wstrzymano w 1964 roku.
