Curtiss-Wright XF-87 Blackhawk

Curtiss-Wright XF-87 Blackhawk

Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Curtiss-Wright Corporation
Typ	myśliwiec
Konstrukcja	metalowa
Załoga	2
Historia
Data oblotu	5 marca 1948
Dane techniczne
Napęd	4 × Silnik turboodrzutowy Westinghouse XJ34-WE-7
Ciąg	13,3 kN każdy
Wymiary
Rozpiętość	18,3 m
Długość	19,15 m
Wysokość	6,2 m
Powierzchnia nośna	55,7 m²
Masa
Własna	11 760 kg
Startowa	22 600 kg
Osiągi
Prędkość maks.	966 km/h
Pułap	12 500 m
Zasięg	1600 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 × 20 mm/12,7 mm
Użytkownicy
USA

Curtiss-Wright XF-87 Blackhawk – amerykański nocny myśliwiec, zdolny do operowania w każdych warunkach pogodowych, wybudowany w drugiej połowie lat 40. przez wytwórnię Curtiss-Wright Corporation. Po wybudowaniu dwóch prototypów cały program został anulowany, a zadania, jakie miał pełnić Blackhawk, powierzono maszynie Northrop F-89 Scorpion. Był to ostatni projekt wytwórni, która po jego zakończeniu sprzedała część lotniczą firmie North American Aviation.

W 1945 roku United States Army Air Forces ogłosiło konkurs na nowy myśliwiec nocny z napędem odrzutowym, zdolny do operowania w każdych warunkach pogodowych i wyposażony w radar do wykrywania celów powietrznych. Nowy samolot miał zastąpić maszynę z czasów II wojny światowej Northrop P-61 Black Widow. Wśród firm biorących udział w konkursie znalazła się wytwórnia Curtiss-Wright, która zdobyła kontrakt na wybudowanie dwóch prototypów. Wytwórnia wykorzystała projekt samolotu szturmowego XA-43, który pod nowym, zmienionym oznaczeniem XP-87 przystosowała do wymagań technicznych wymienionych w konkursie. Pierwotnie samolot miał być napędzany dwoma, nowymi silnikami turboodrzutowymi General Electric J47-GE-7 o ciągu 22,2 kN, które były dopiero w stadium budowy, dlatego też w ich zastępstwie pojawiły się cztery Westinghouse XJ34-WE-7 umieszczone w dwóch gondolach silnikowych po dwa. Pierwszy prototyp wzbił się w powietrze 15 marca 1948 roku, próby wypadły pomyślnie i pomimo osiągnięcia mniejszej prędkości maksymalnej niż wstępnie zakładana, siły powietrzne (od września 1947 roku US Air Force) zamówiły 58 (niektóre źródła podają 57) seryjnych egzemplarzy myśliwców F-87A i 30 sztuk samolotu w wersji rozpoznawczej RF-87A. Niestety, samolot okazał się za duży, za ciężki i za wolny w stosunku do swojego konkurenta F-89 Scorpion, który był tańszy i prostszy w eksploatacji. W tej sytuacji w październiku 1948 roku cały kontrakt na budowę wersji seryjnej został anulowane a obydwa wybudowane prototypy złomowane.

XF-87 był dwumiejscowym, czterosilnikowym, wolnonośnym średniopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Skrzydła o trapezowym obrysie i niewielkim wzniosie wyposażone w lotki, czteroczęściowe klapy i hamulce aerodynamiczne. Pilot i drugi członek załogi siedzieli w dużej przeszklonej kabinie obok siebie. Usterzenie klasyczne, wolnonośne, podwozie trójzespołowe, przednie dwukołowe, chowane do wnęki w kadłubie i główne również dwukołowe (dwa zespoły) chowane do wnęk w gondolach silnikowych.

Samolot miał być uzbrojony w cztery działka kalibru 20 mm lub cztery karabiny maszynowe 12,7 mm. Wybudowane prototypy nie były uzbrojone.

• Jerzy Świdziński, Curtiss-Wright XP-87 (CW-29A) Blackhawk, "Skrzydlata Polska", nr 1 (1990), s. 11, ISSN 0137-866x.