Vought OS2U Kingfisher

OS2U Kingfisher

Vought OS2U Kingfisher (1944)
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Typ	wodnosamolot rozpoznawczy, obserwacyjny i łącznikowy
Konstrukcja	metalowa
Załoga	2 osoby
Historia
Data oblotu	lipiec 1938
Lata produkcji	1940–1945
Wycofanie ze służby	1959
Dane techniczne
Napęd	1 gwiazdowy silnik tłokowy Pratt & Whitney R-985-AN2 Wasp Junior
Moc	457 KM
Wymiary
Rozpiętość	10,97 m
Długość	10,25 m
Masa
Startowa	2722 kg
Osiągi
Prędkość maks.	264 km/h
Zasięg	1858 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe kal. 7,62 mm; zaczepy dla 295 kg bomb
Użytkownicy
USA, Wielka Brytania, ZSRR, Chile, Urugwaj

Vought OS2U Kingfisher (ang. zimorodek) – wodnosamolot rozpoznawczy (OS – „Observation-Scout”, „obserwacyjno-zwiadowczy”) produkcji amerykańskiej, używany w czasie II wojny światowej.

Był to niewielki samolot o przeciętnych osiągach, głównie z powodu lekkiego silnika o niskiej mocy. Pod samolotem zamontowany był jeden duży centralny pływak i dwa mniejsze pod skrzydłami, budowany był także w konfiguracji lądowej ze stałym podwoziem. Używany był głównie jako samolot obserwacyjny startujący z katapult na pancernikach i krążownikach.

Kingfisher był używany również do zwalczania okrętów podwodnych i jako samolot ratowniczy. Z powodu niewielkiego udźwigu jego przydatność do tych zadań była jednak bardzo ograniczona – znany jest incydent z 1942, gdy załoga OS2U uratowała trzech członków załogi samolotu B-17, który został zmuszony do wodowania na Pacyfiku. Ciężar dodatkowych trzech osób spowodował, że samolot nie mógł się oderwać od powierzchni wody i był zmuszony „dokołować” do najbliższego lądu oddalonego o 60 km.

• Zdjęcia samolotu
• Rysunki i zdjęcia samolotu (opis po francusku)