Lisowody (wieś)
 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Wysokość |
314 m n.p.m. | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 3251 | ||||
| Kod pocztowy |
32046 | ||||
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 49°10′17″N 26°27′33″E/49,171389 26,459167 | |||||
Lisowody (ukr. Лісоводи, pol. Łysowody) – wieś na Ukrainie, w obwodzie chmielnickim, w rejonie gródeckim. Za czasów I Rzyczypospolitej należała m.in. do Wilkowskich herbu Pobóg i Telefusów herbu Łabędź oraz Herburtów, Stadnickich herbu Szreniawa,
Historia
W XIX i w początkach XX w. Łysowody położone były w Rosji, w guberni podolskiej, w powiecie kamienieckim[1].
Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego, w okręgu podolskim, w powiecie kamienieckim.
W wyniku postanowień traktatu ryskiego znalazły się w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Ukrainie.
Pałac
- klasycystyczny[2] pałac wybudowany pod koniec XVIII w. przez Ludwika Raciborowskiego[3], marszałka szlachty powiatu kamienieckiego[2].
Przypisy
- ↑ Łysowody, pow. kamieniecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 869.
- 1 2 Wzdłuż Zbrucza i Żwańczyka.
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 184–190, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
Linki zewnętrzne
- Łysowody, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 869.
- Lisowody na stronie Rady Najwyższej Ukrainy