Zamek w Łokaczach

Zamek w Łokaczach

Państwo	I Rzeczpospolita
Miejscowość	Łokacze
Typ budynku	zamek
Ukończenie budowy	XVI w.
Ważniejsze przebudowy	XVII w.
Kolejni właściciele	Czartoryscy, Sanguszkowie, Ostrogscy, Janusza Sanguszko, Franciszek Salezy Potocki, Wilgowie, Ludwik Wilga,
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego Zamek w Łokaczach
Położenie na mapie Ukrainy Zamek w Łokaczach
50°44′N 24°39′E/50,733333 24,650000

Zamek w Łokaczach – zamek zbudowany na bagnach pod miasteczkiem blisko wsi Kozłówka (Козлів)^[1].

O zamku pierwszy raz wspomina lustracja z 1545 r. Ludwik Wilga, starosta grabowiecki wyjednał w 1778 r. dla miasteczka prawo do czterech jarmarków. Król Polski Stanisław August Poniatowski był tu przez niego przyjmowany dwukrotnie w: 1781 i 1787 r. Zamek już wtedy musiał być zrujnowany, bo Wilga przyjmował króla w swoim domu położonym w miasteczku. Pod koniec XIX w. zostały tylko okopy i resztki murów zamku^[1].

W 1545 r. Łokacze były własnością książąt Czartoryskich, później Sanguszków, wreszcie należały do ordynacji ks. Ostrogskich. W 1753 r. wraz z sąsiednim Latowiżem i dziewięcioma wioskami darowane zostały przez ks. Janusza Sanguszkę Franciszkowi Salezemu Potockiemu pod warunkiem dostarczania siedmiu zbrojnych i konnych do obrony kraju. Od Potockich Łokacze przeszły do Wilgów^[1].

• Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V, Warszawa, 1880–1902, ss. 687-88.

• Łokacze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 687 .