Pałac w Malejowcach
%252C_%D0%9C%D0%B0%D0%BB%D1%96%D1%97%D0%B2%D1%86%D1%96.jpg) Pałac od ogrodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
pałac |
| Architekt | |
| Inwestor | |
| Ukończenie budowy |
1788 r. |
| Pierwszy właściciel |
Jan Onufry Orłowski, Ignacy Krasicki, hr. Ignacy Krasicki, Ignacy Orłowski |
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 48°59′40″N 26°58′59″E/48,994444 26,983056 | |
Pałac w Malejowcach – wybudowany w 1788 r. przez Jana Onufrego Orłowskiego[2] w Malejowcach w stylu Ludwika XVI[3].
W dniu 30 września 1800 roku w kaplicy pałacowej pobrali się rodzice Delfiny Potockiej - Stanisław Delfin Komar i Honorata Orłowska (córka Jana Onufrego). Ślubu udzielił biskup Michał Sierakowski[4].
Architektura
Dwupiętrowy pałac wzniesiono w porządku doryckim z ciosanego kamienia według projektu Dominika Merliniego lub Jakuba Kubickiego[3]. Od frontu pałac posiadał portyk z czterema kolumnami podtrzymującymi tympanon[5].
Wyposażenie
W pałacu mieściły się: kaplica, biblioteka licząca 7600 dzieł, gabinet numizmatyczny, jeden z większych w kraju, ze szczególnie pięknym zbiorem medali greckich, monet hiszpańskich i pochodzących z rzymskich kolonii. Gabinet utworzony przez ks. abp. Ignacego Krasickiego, został znacznie powiększony przez jego bratanka hr. Ignacego Krasickiego (1767-1844). Zbiory odziedziczył jego wnuk Ignacy Orłowski (1813-1895)[6], syn Róży z Krasickich Orłowskiej (1787-1880).
Ogród
Obiekt położony był nad skalnym jarem, którym płynie rzeka Usza. Jar zamieniono w ogród, który upiększyła Róża z Krasickich Orłowska. W ogrodzie znajdowały się obszerne oranżerie, figarnie, duża kaskada o wysokości 48 stóp, pod którą w skale zostały wykute jaskinie z ołtarzami i posągami świętych; ozdobne łazienki oraz ptaszarnie[7].
- Galeria
Wapienna skała z 18-metrowym sztucznym wodospadem i dwupoziomową grotą
Źródło pitnej wody z płaskorzeźbą lwa
Rzeźba w parku
Рark
Рark
Przypisy
- ↑ Brzezinska
- ↑ Malejowce, Jan Onufry Orłowski łowczy koronny nabył Malejowce od Wojciecha Marchockiego, kasztelana kamienieckiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 9.
- 1 2 Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 209-232, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Edward Rudzki, Delfina Potocka, Warszawa 1990, s. 8.
- ↑ Antoni Urbański: Z czarnego szlaku i tamtych rubieży: zabytki polskie przepadłe na Podolu, Wołyniu, Ukrainie. Warszawa: 1928, s. 24.
- ↑ Ignacy Orłowski. www.sejm-wielki.pl. [dostęp 2013-12-23].
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI. Warszawa: 1880-1902, s. 8-9.
Bibliografia
- Wioletta Brzezińska-Marjanowska Klasycystyczna architektura pałacowa na Wołyniu ok. 1780-1831 r.. repcyfr.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-24)].
Linki zewnętrzne
- Malejowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 8.
- Pałac w Malejowcach (BBC Ukr.)